فاطمه خلیلی - کارشناس ارشد مامایی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران
سیده طاهره میرمولایی - گروه مامایی و بهداشت باروری, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران
هادی رنجبر - دکترای پرستاری, استادیار, مرکز تحقیقات بهداشت روان, پژوهشکده پیشگیری از آسیب های اجتماعی, دانشگاه علوم پزشکی ایران, ایران

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر نوشته به دو شیوه ی روایات نویسی و فعالیت های روزانه بر استرس اضطراب و افسردگی زنان باردار انجام شده است.روش کار: این مطالعه بار روی زنان نخست زا انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های دموگرافیک، افسردگی بک و افسردگی، اضطراب و استرس Dass۲۱ بود. گروه روایت نویسی احساسات عمیق خود گروه نوشتن فعالیت های روزانه، فعالیت های روزمره را بدون درگیر شدن احساسات نوشتند. هر سه گروه پرسشنامه DASS۲۱ را قبل از مداخله، چهار و هشت هفته بعد از مداخله تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار SPSS V۲۱ وآزمون های آنوا، دو و فیشر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی در دو گروه روایت نویسی ونوشتن فعالیت های روزانه ۴ هفته و ۸ هفته پیس از مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، نوشتن می تواند به عنوان یک روش ساده و کم هزینه برای بهبود سلامت روان زنان باردار توصیه شود.

نوشته: اضطراب؛ استرس؛ افسردگی؛ بارداری