مرضیه کبودی - هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
زینب نوری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشدمشاوره در مامایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

توسط سازمان جهانی بهداشت، ناباروری به عنوان عدم حاملگی پس از ۱۲ ماه رابطه منظم و عدم استفاده از روش های جلوگیری بارداری تعریف شده است . تاکنون مطالعات مختلفی بر روی شیوع ناباروری گزارش شده و مقادیر آن در کشورهای مختلف متفاوت است. به طور مثال دیده شده که نرخ ناباروری در جهان در زنان ۱۵ تا ۳۴ ساله از ۳/۷ تا ۹/۱ درصد متغیر است. این میزان در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله، ۲۵ درصد و در زنان با سن ۴۰ تا ۴۴ سال تا ۳۰ درصد افزایش می یابد. براساس مطالعات انجام شده، نرخ ناباروری در اروپای شرقی، شمال آفریقا و خاورمیانه بالاتر از سایر نقاط جهان است. بر اساس نتایج یک مطالعه به شیوه مرور سیستماتیک شیوع ناباروری در جمعیت ایران ۱۳/۲ درصد برآورد شده است ناباروری مشکل مهمی است که زندگی مشترک زوجین را در ابعاد گوناگون جسمی، روانی، عاطفی، اجتماعی و اقتصادی تحت تاثیر قرار می دهد ( ۴ ). کیفیت منحصربه فرد این وضعیت پزشکی، شامل تاثیر بر بیمار و شر یک بیمار به عنوان یک زوج است . نتایج مطالعات انجام شده در زوج های نابارور حاکی از آن است که احتمال بروز برخی مشکلات روانی و ارتباطی از قبیل اختلال در صمیمیت زناشویی، اختلال در روابط اجتماعی و نارضایتی جنسی وجود دارد ۶-۷ همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ناباروری اغلب با رفتارهای عصبی تکانشی، احساس انزوا، خودکارآمدی پایین و مشکلات جسمی همراه است ، هدف مقاله حاضر مروری بر مطالعات تاثیر مشاوره جنسی بر رضایت جنسی و خودکارآمدی جنسی در زنان نابارور

ناباروری، باروری، رضایت جنسی، مشاوره جنسی