علیرضا حسائی - پژوهشگر ومولف

اززمانی که زندگی بشردرمسیرنظم و قانون قرارگرفت واین نظم وقانون درزندگی اجتماعی آنان همیشه موثر بوده است ،مالکیت افراد نسبت به اموال وجلوگیری از تجاوز به آن نیز مورد توجه قانون گذار قرارگرفت به نحوی که جرم سرقت به عنوان یکی از مصادیق بارز تعرض وتجاوز به اموال دیگران نیز ازهمان ابتدای پیدایش درزمره رفتارهای ناپسند و زشت و مذموم برشمرده شده است واین زشتی ومذموم بودن ماهیت آن تاکنون ثابت وپابرجابوده است به همین دلیل قوانین بشری برای مرتکبین این جرم سختگیرانه وشدید می باشد .دین اسلام نیز به عنوان کاملترین وجامعترین دین درمیان ادیان آسمانی برای جرم سرقت وتعدی وتجاوز به اموال دیگران مجازات هائی سختگیرانه وضع نموده است وعالمان وفقهاءاسلام نیز به تبعیت از شرع مقدس اسلام قواعد واحکام جزائی این جرم را ازمنابع اصلی استخراج وبرمبنای آن قوانین جزائی مرتبط به آن را تقنین نموده اند .دراین تحقیق به بررسی موضوعات مختلف جرم سرقت از دیدگاه فقه امامیه وتطبیق آن با قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ پرداخته شده است وهدف از این پژوهش تبیین اختلافات واشتراکات بین فقه امامیه وقانون مجازات اسلامی درجرم سرقت می باشد.

سرقت ،مجازات، حرز، سرقت حدی ، نصاب