تاثیر قارچ کش بنومیل و سیتوکینین بر میزان آلودگی و رشد ریزنمونه های گره ای Vaccinium arctostaphylos .L. در شرایط درون شیشه ای

آلودگی میکروبی یکی از چالش های اصلی و از عوامل تاثیرگذار در پاسخ ریزنمونه ها در کشت های درون شیشه ای است، به ویژه در گیاهان چوبی که ریزنمونه ها از رویشگاه طبیعی تهیه می گردد. در تحقیق حاضر، جهت بررسی تاثیر بنومیل بر میزان آلودگی و رشد ریزنمونه های گره قره قاط (Vaccinium arctostaphylos L.)، از محیط کشت MS حاوی غلظت های مختلف بنومیل (۰ تا۲۰۰۰ میلی گرم بر لیتر) استفاده شد.  همچنین، جهت بررسی برهمکنش بنومیل، محیط کشت پایه و ترکیب هورمونی بر پاسخ رشدی ریزنمونه ها، محیط کشت های پایه مختلف (MS، AN و WPM) حاوی IBA (۰.۱ میلی گرم بر لیتر)، سیتوکینین (زآتین، BAP و TDZ در غلظت های ۰، ۰.۵، ۱ و ۲ میلی گرم بر لیتر) و بنومیل (صفر و ۱۵۰ میلی گرم بر لیتر) بررسی شدند. نتایج نشان داد که استفاده از غلظت های مختلف بنومیل در محیط کشت پایه MS تاثیر معنی داری بر میزان آلودگی ریزنمونه ها نداشت، ولی استفاده از بنومیل در غلظت های پایین تر (۴۰۰ میلی گرم بر لیتر یا کمتر)، شرایط رشدی مناسبی را فراهم کرد. اثر متقابل تیمارها تاثیر معنی داری بر درصد زنده مانی و برگ دهی ریزنمونه ها داشت. در محیط MS، درصد زنده مانی و برگ دهی در حضور بنومیل بیشتر از محیط فاقد بنومیل بوده، ولی در محیط های AN و WPM درصد زنده مانی و برگ دهی به طور معنی داری در حضور بنومیل کاهش پیدا کرد. علاوه براین، در محیط های AN و WPM حاوی سیتوکینین، حضور بنومیل باعث کاهش معنی دار درصد برگ دهی شد، ولی در محیط MS بسته به نوع و غلظت سیتوکینین تاثیر بنومیل متفاوت بود.

Keywords:

بنومیل , زآتین , کشت بافت گیاهی , BAP , TDZ