محمدرضا عبدی - Isfahan university
ویدا حیدری - Isfahan university

در این پژوهش براکی تراپی رگ قلبی با استنت پالماز-اسچاتز ساخت شرکت کوردیس که با چشمه ی Re۱۸۸پرتوزا شده، با استفاده از کد MCNPX شبیه سازی شد. توابع و پارامترهای دزسنجی در مختصات استوانه­ای برای نقاط مختلف اطراف چشمه و برخی بافتهای حساس بدن محاسبه گردید. نتایج با آخرین استانداردها و پیشنهادهای گروه AAPM TG-۶۰، داده های تجربی منتشر شده و نیز دیگر شبیه سازی های انجام شده مقایسه شد. همچنین اندازه خطرات احتمالی این روش درمانی برای قلب و بافت­های حساس اطراف رگ تحت درمان براساس نتایج به دست آمده از این شبیه سازی و با توجه به آخرین گزارش­ها و استانداردهای ICRP برآورد شد. برای استنت Re۱۸۸با فعالیت اولیه­ی mCi ۱ آهنگ اولیه دز جذب شده در گرفتگی برابر  Gy/s۶-۱۰ ´ ۳۵/۹، بیش­ترین دز جذب شده در گرفتگی پس از ۲۸ روز برابر cGy ۸۳ و بیش­ترین آهنگ دز موثر درگرفتگی با ضرایب وزنی گزارش شده­یICRP۶۰  برابرSv/s ۷-۱۰ ´ ۵/۴ به­دست آمد. در نتیجه برای دسترسی به­مقدار دز مناسب برای براکی­تراپی (Gy ۲۵-۲۰) باید فعالیت اولیه­ی استنت پرتوزا، حدود  mCi۳۰ – ۲۴ در نظر گرفته شود. بنابراین دز حاصل از پرتوهای گامای رنیوم برابر Gy۳۲/۰ – ۲۷/۰ خواهد شد که این مقدار بسیار کم­تر از آستانه­ی دز پرخطر گاما است. این ویژگی Re۱۸۸ سبب می­شود که این چشمه علاوه­بر کاربرد درمانی توسط ذرات بتای گسیل شده از آن، به­خاطر پرتوهای گامایی که دارد به­طور هم­زمان، هم کاربرد تشخیصی داشته باشد و ­هم بتواند به­عنوان دوربین گاما به­کار برود.  

Intravascular barachytherapy, Radioactive stent, Artery Stenosis, Monte Carlo simulation, Dose calculation., براکی تراپی درون رگی, استنت پرتوزا, گرفتگی رگ, شبیه سازی مونت کارلو, محاسبه دز