فاطمه ناصری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مرتضی سمیعی زفرقندی - عضو هیئت علمی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، تهران، ایران
مریم صفرنواده - دانشیار، عضو هیئت علمی معاونت آموزشی وزرات بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران

اخیرا در جهان، نسبت به گذشته بر مقوله تعلیم و تربیت از طریق نمایش، تاکید بیشتری به وجود آمده است. در جوامع مختلف به تدریج مسیر رو به رشدی را طی کرده است؛ بیشتر مخاطبان خود را در رده سنی کودکان و نوجوانان می­یابد. با توجه به اهمیتی که این رده سنی برای مسئله تربیت و ایجاد مهارت دارد، بررسی این مقوله در دانش­آموزان ابتدایی می­تواند نکات مهمی را آشکار سازد. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده­های کمی انجام شده است. روش تحقیق، نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری ۳۶۱ نفر از دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۹) را دریافت نمودند. سپس به طور تصادفی ساده در دو گروه ۱۸۰ نفری در دو گروه آزمایش(مدارس غیردولتی) و کنترل(مدارس دولتی) جایگزین شدند. گروه آزمایش در یک ماه و طی ۴ جلسه ۴۵ دقیقه ای مفید در کلاس هنری (نمایش) آموزش دیدند، در حالی­که گروه کنترل در طی این مدت برنامه روزانه خود را دنبال می کردند و هیچ گونه مداخله آموزشی دریافت نکردند. پس از اجرای برنامه آموزشی، مجددا پرسشنامه بر روی هر دو گروه اجرا گردید. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که شرکت در کلاس­های هنری نمایش بر ارتقای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به طور معناداری موثر بوده است. این نتایج نشان می دهد که نمایش بر مهارت اجتماعی در ابعاد: همکاری، ابراز وجود، خویشتن داری و همدلی، تاثیر مثبت و معنادار داشته است.اهداف پژوهش:۱.بررسی تاثیر شرکت در کلاس های هنری نمایش بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی تهران.۲.مطالعه میزان مهارت­پذیری دانش­آموزان در مقطع ابتدایی.سوالات پژوهش:۱.تاثیر شرکت در کلاس های هنری نمایش بر پیشرفت تحصیلی و مهارت اجتماعی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی تهران  چگونه است؟۲.سن دانش­آموزان ابتدایی چه تاثیری بر میزان مهارت­پذیری آنها دارد؟

نمایش, پیشرفت تحصیلی, مهارت اجتماعی, دانش آموزان دوره ابتدایی