بررسی بعضی خواص مهم حرارتی مواد تغییرفازدهنده ارتقا داده شده با مواد نانوساختار

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 206

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KARFN-18-4_028

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1401

Abstract:

یکی از کاربردی ترین روش ها برای ذخیره سازی انرژی گرمایی، استفاده از مواد تغییر فازدهنده (PCMs) است. در این پژوهش، تاثیر افزودن مواد نانوساختار بر برخی خواص مهم ترموفیزیکی PCMs شامل آنتالپی ذوب و ضریب نفوذ حرارتی بررسی شده است. برای این منظور از پارافین به عنوان PCM و از نانوذرات سیلیکا و اکسیدمس، با هدف ارتقای خواص حرارتی آن استفاده گردید. برای تولید نمونه ها، دقیق ترین روش ها به کار گرفته شد و آنالیز ریزساختارشناسی آن ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM) انجام شد. آنتالپی ذوب با استفاده از دستگاه گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) و ضریب نفوذ حرارتی با استفاده از دستگاه فلاش لیزر (LFA) اندازه گیری شدند. آزمایش ها با آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه عامل اصلی درصد وزنی نانوذره (در ۳ سطح)، نوع نانوذره (در ۲ سطح) و اندازه قطر متوسط نانوذره (در ۳ سطح) و نیز پارافین خالص به عنوان نمونه شاهد، با ۳ تکرار انجام شد. نتایج نشان دهنده کاهش آنتالپی ذوب نانوکامپوزیت با افزایش درصد وزنی نانوذره است، درحالی که اندازه نانوذره، تاثیر معناداری بر آن ندارد. همچنین تاثیر عوامل اندازه و نوع نانوذره در سطح ۱ درصد بر ضریب نفوذ حرارتی Ne-PCMs معنی دار شده است. از آنجا که پارافین، ماهیت غیرقطبی دارد، نانوذره سیلیکا با آن واکنش بهتری داده است و خواص ترموفیزیکی نانوکامپوزیت ارتقا داده شده با نانوذره سیلیکا، به مراتب بهتر از اکسیدمس مشاهده شده است؛ می توان نتیجه گرفت که این نانوذره برای بهبود خواص ذخیره سازی انرژی حرارتی در PCMs موثرتر است.

Authors

مصطفی جعفریان

دکتری، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.

مسعود قاضی پور شیروان

دانشجوی دکتری، گروه مهندسی برق، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.

مهدی بابائیان

استادیار، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی شیروان، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.

مصطفی ایزدی

دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :