تاثیر ۶ هفته پیاده روی با شدت متوسط بر توان هوازی و ترکیب بدن دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان بهشهر

هدف از این تحقیق تاثیر ۶ هفته پیاده روی با شد متوسط بر توان هوازی و ترکیب بدن دانش آموزان دختر بود. تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان با میانگین سنی ۱۷/۲۰±۱/۱۴ سال، وزن ۵۴/۹۱±۹/۷۷ کیلوگرم و قد ۱۶۰/۷۱±۶/۰۲ سانتی متر از میان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان بهشهر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با روش تصادفی به دو گروه تجربی n=۱۵ و کنترل n=۱۵ تقسیم شدند. گروه تجربی پس از آزمون های اولیه، پروتکل تمرینی پیاده روی رابه مدت ۶ هفته، هفته ای ۳ جلسه و هر جلسه ۳۰ دقیقه با شدت متوسط ۵۰-۷۵ درصد، ضربان قلب بیشنه، برنامه پیاده روی در هفته های اول ودوم درمسافت ۲۸۰۰ متر و از هفته سوم تا آخر در مسافت ۳۲۰۰ متر را در پیست دو ومیدانی اجرا کردند. آزمودنی ها در هر جلسه تمرین ابتدا ۱۰ دقیقه شروع به گرم کردن کردند ودر پایان برنامه سرد کردن را به مدت ۱۰ دقیقه اجرا کردند. طی جلسه ای جداگانه پس آزمون انجام دادند. گروه کنترل بدون پروتکل به اجرای آزمون اولیه و پس آزمون پرداختند. به منظور بررسی طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف - اسمیرنف استفاده شد. برای تعیین همسانی داده ها از رویکرد اماری کوواریانس از t مستقل و t وابسته با p<۰.۰۵. برای تحلیل فرضیه و بررسی معنادار بودن متغیرها در پیش آزمون و پس ازمون استفاده شد. در نتایج این پژوهش بین میانگین پیش آزمون و پس آزمون توان هوازی گروه تجربی اختلاف معنی داری مشاهده شد. بین میانگین پیش آزمون وپی آزمون عوامل مربوط به ترکیب بدن (درصد چربی، توده چربی، شاخص توده بدن و توده بدون چربی) هر دو گروه آزمودنی اختلاف معنی دار مشاهده نشد. نتایج این پژوهش نشان داد ۶هفته پیاده روی با شدت متوسط بر توان هوازی دانش آموزان تاثیر معنی دار داشته و بر ترکیب بدن تاثیر معنی دار ندارد.

Keywords:

پیاده روی , توان هوازی , ترکیب بدن