اتصال غیر مشابه فولاد خودرویی S۵۰۰MC به IF به روش جوشکاری مقاومتی نقطه ای و ارزیابی ریزساختار و خواص اتصال

در این پژوهش اتصال مقاومتی نقطه ای غیر مشابع فولاد S۵۰۰MC به فولاد IF انجام شد. به کمک ازمون های مختلف مکانیکی، جریان بهینه جوشکاری تعیین شد. ازمیکروسکوپ نوری به منظور بررسی ریز ساختار نواحی مختلف جوش استفاده شده است. از طرفی آزمون کشش برش برای مطالعه خواص مکانیکی دکمه های استفاده شد. همچنین با استفاده از دستگاه ریز سختی سنجی، ریز سختی نواحی مختلف اتصالات مورد بررسی قرار گرفتند که در اثر انجام این آزمون، سختی نواحی مختلف اتصالات تعیین شد. در این پژوهش جریان جوشکاری در محدوده ۴-۱۲ کیلوآمپراعمال شد. به کمک تصاویر میکروسکوپی از سطح اتصالات، ریز ساختار مارتنزیتی به همراه فریت ویدمن اشتاتن مشاهده شد، که علت تشکیل این ریز ساختار سرعت بالای سرمایش پس از جوشکاری بود. با اندازه گیری ریز سختی نواحی مختلف دکمه جوش حداکثر سختی ۴۵۰HV برای ناحیه متاثر از حرارت فولاد S۵۰۰MC حاصل شد، این مقدار سختی بیشتر از سختی ناحیه مرکزی جوش بود. طبق این ازمون حداقل میزان سختی ۱۴۷HV در ناحیه متاثر از حرارت در سمت فولاد IF بدست آمد، که نتایج این ازمون تشکیل فاز مارتنزیت در سمت فولاد S۵۰۰MC و عدم تشکیل مارتنزیت در سمت فولاد IF را نشان داده است. برای خواص مکانیکی نمونه های جوشکاری شده نشان داد که هرچقدر جریان جوشکاری یابد، شدت حرارت ورودی افزایش یافته که این روند قبل از پاشش مذاب، باعث افزایش استحکام دکمه های جوش شد. این افزایش استحکام تا جریان ۱۱ کیلوآمپر و زمان ۱۵ سیکل ادامه داشت. اما با افزایش بیش از حد جریان جوشکاری مقاومتی نقطه ای، شدت حرارت ورودی بیش از حد افزایش یافته و در نتیجه پاشش مذاب و کاهش استحکام اتفاق افتاد. لذا پارامترهای بهینه در این پژوهش مقادیر جریان ۱۱ کیلوآمپر و زمان ۱۵ سیکل و نیروی الکترود KN ۲/۶ تعیین شدند.

Keywords:

جوشکاری مقاومتی نقطه ای , فولاد S۵۰۰MC فولادIF , ریزساختار , خواص مکانیکی