بررسی تکنولوژی سیستم های گرمایش و سرمایش خورشیدی برای رسیدن به معماری پایدار

برای دستیابی به یک زندگی مطلوب و با کیفیت لزوم اجرای یک معماری پایدار و منطبق با طبیعت اجتناب ناپذیر است. طراحی ساختمان با تکیه بر اصول معماری پایدار، به مبزان قابل توجهی در هزینه های انرژی صرفه جویی می کند و باعث می شود که در تابستان و زمستان دمای مطلوبی در منزل احساس شود.گرمایش، تهویه برقی، و تهویه هوا HVAC) سهم عمدهای در مصرف انرژی در ساختمان دارد. سیستم های سنتی گرمایش و سرمایش به همان اندازه که باعث ذخیره انرژی میشوند، موجب انتشارCo2 میگردند، در صورتیکه اگر از سیستم های گرمایش و سرمایش خورشیدی استفاده شود، این میزان انتشار Co2به حداقل ممکن می رسد. طرح ضعیف اقلیمی ساختمانها که اغلب در معماری مدرن دیده میشوند سبب میگردد بسیاری از بناها حتی در اقلیم سرد و معتدل بیش از حد گرم شوند جایی که اینچنین مشکلاتی بصورت سنتی وجود نداشت. قدرت خورشید میبایست با کمک طرحهای خوب طراحان ، فهمیده شده و به عنوان ساختمان خورشیدی ایستا لحاظ گردد که در این ساختمانها انرژی خورشیدی برای گرم کردن استفاده میشوداما اجازه ندارد در رفاه و اقتصاد ساکنین دخالت کند. تقریبا تمامی ساختمانها از سادهترین روش گرمایش خورشیدی ایستا بهره میبرند. دراین رابطه، یکی از تلاش های صورت گرفته شده توسط محققان، توسعه فناوری گرمایش و سرمایش خورشیدی جهت دستیابی به آسایش برای ساکنین است. فضاهاى خورشیدى یک مکان الحاقی گرم کننده و یک محیط سالم براى گیاهان وساکنین مهیا میکند. در حقیقت یک فضاى خورشیدى درستطراحی شده می تواند 60 % از نیازهای گرمایی یک خانه را در زمستان تامین کند. هدف از این مقاله بررسی تکنولوژی گرمایش و سرمایش فعالخورشیدی برای رسیدن به معماری پایدار است. مزایا، محدودیتها و چالش های این تکنولوژی برجسته شده اند و نیازهای آتی پژوهش دراین حوزه نیز، پیشنهاد شده است

Keywords:

گرمایش خورشیدی , سرمایش خورشیدی , معماری پایدار