رضا دهملایی - گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز ،اهواز، ایران
امین ابوالحسنی - دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
محمد امین قدم دزفولی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

در این پژوهش به بررسی تاثیر فلز پرکننده بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال غیرمشابه API X۵۲/X۶۵ پرداخته شد. جوشکاری به روش قوس تنگستن-گاز و با چهار فلز پرکننده ER-۸۰SNi۱ اینکونل ۸۲ ERNiCr-۳ اینکونل ۶۲۵ ERNiCrMo-۳ و ER۲۲۰۹ انجام شد. مشاهدات ریزساختاری نشان داد فلز جوش ER۸۰SNi۱ فریتی- آستنیتی، اینکونل ۵۲۵ زمینه آستنیتی به همراه رسوبات پراکنده در مرزدانه ها ER۲۲۰۹ ساختار دو فازی متشکل از لایه های فریت و آستنیت و فلز جوش اینکونل ۸۲ نیز ریزساختار کاملا آستنیتی با توزیع کاربیدهای ثانویه در بین دندریت ها دارد. خواص مکانیکی اتصال با استفاده از آزمون های ریزسختی سنجی و ضربه شارپی در دمای محیط مورد بررسی قرار گرفت. وجود ساختارهای دو فازی و فاز فریت دلتا در فلز جوش ER۲۲۰۹ باعث افزایش ریزسختی آن نسبت به دیگر فلزات جوش شد. همچنین فلز جوش ERNiCr-۳ به دلیل داشتن ساختار آستنیتی و درشت دانه، سختی کمتری نسبت دیگر فلزات جوش داشت. نتایج آزمون استحکام ضربهای، بیشترین و کمترین انرژی شکست را به ترتیب ۲۳۳ و ۱۴۴ ژول برای فلز جوش حاصل از جوشکاری با فلزات پرکننده ER۸۰SNi۱ و ERNiCrMo-۳ نشان داد.

فولاد میکروآلیاژی، X۵۲,X۶۵ فلز پرکننده، ریزساختار، ریزسختی، انرژی ضربه