محمد علیزاده - استادیار اقتصاد بخش عمومی، دانشگاه لرستان
ابوالقاسم گل خندان - دانشجوی دکتری اقتصاد بخش عمومی، دانشگاه لرستان

در ادبیات بخش عمومی دلایل نظری بسیاری برای توجیه افزایش مخارج دولت ارائه شده است که یکی از آن ها متغیرهای جمعیتی می باشد. در این راستا، هدف اصلی مقاله حاضر بررسی تاثیر متغیرهای جمعیتی بر اندازه دولت در ایران طی سال های ۱۳۹۱-۱۳۵۸ است. به این منظور از اطلاعات و داده های آماری ۱۸ متغیر (شامل ۶ متغیر جمعیتی: جمعیت کل، نرخ رشد جمعیت کل، تراکم جمعیت، درجه شهرنشینی، بار تکفل و جهانی شدن اجتماعی، ۸ متغیر اقتصادی و ۴ متغیر سیاسی) که براساس مبانی نظری و مطالعات تجربی بر اندازه دولت موثرند و رویکرد متوسط گیری بیزی، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در بین متغیرهای جمعیتی تاثیر جمعیت کل با احتمال ۹۵۵/۰ (و ضریب مثبت) و بار تکفل با احتمال ۵۲۲/۰ (و ضریب مثبت) غیرشکننده و قوی می باشد. تاثیر سایر متغیرهای جمعیتی نیز بر اندازه دولت، شکننده و کم اهمیت است. بر این اساس می توان گفت که در بین متغیرهای جمعیتی، جمعیت کل و بار تکفل مهم ترین متغیرهای اثرگذار بر رشد مخارج عمومی در ایران می باشند.

اندازه دولت, متغیرهای جمعیتی, بخش عمومی, رویکرد متوسط گیری بیزی, ایران