اثر غلظت های مختلف جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین بر برخی ویژگی های رشدی، قند ها و رنگدانه های نورساختی فیکوس بنجامین

یکی از ویژگی های گیاهان برگ زینتی، تولید مقدار کافی برگ و شاخه جانبی برای ایجاد ظاهری متراکم است که می توان با کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی به عنوان یکی از ابزار های مدیریتی برای رشد گیاهان استفاده نمود. این پژوهش در شرایط گلخانه های زیر سیستم آبیاری مه افشان و با به کارگیری تنظیم کننده های رشد گیاهی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در گیاه برگ زینتی فیکوس بنجامین با محلول پاشی برگی انجام شد. محلول پاشی برگی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در سطوح ۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم در لیتر در سه مرحله با فواصل زمانی ۱۵ روز یک بار انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که تنظیم کننده های رشد گیاهی جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین در سطح ۲۰۰ میلی گرم در لیتر بر شمار برگ، ارتفاع گیاه و مقدار رنگدانه های نورساختی موثر بود. بالاترین میزان کربوهیدرات محلول در سطح ۲۰۰ میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید، به دست آمد. بالاترین میزان قند احیایی در گیاه مربوط بود به تیمار ۱۰۰ میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید + ۲۰۰ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین با میانگین ۹۴/۱۱۴ میلی گرم در گرم در وزن تر بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که غلظت های همراه ۲۰۰ میلی گرم در لیتر تنظیم کننده های رشد جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین، میزان رشد مورفولوژیک، ساخت کلروفیل و کارتنوئید، میزان قند احیایی و کربوهیدرات محلول را به طور قابل توجهی افزایش داد.

Keywords:

Foliage plant , Leaf area , Plant Growth Regulators , Photosynthetic pigment , Reducing sugar , Soluble carbohydrates , تنظیم کننده های رشد گیاهی , سطح برگ , قند های احیایی , کربوهیدرات محلول , کلروفیل برگ