الهام ابراهیمی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد معماری فناوری ، دانشگاه علم و صنعت ایران
سمیرا رحیمی اتانی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد معماری پایدار ، دانشگاه علم و صنعت ایران

با توجه به رشد سرسام آور جمعیت،توسعه شهرها ،افزایش ترافیک و نیز متعاقب آن افزایش هزینه های اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی ، نیازبه راه حلی برای رفع معضلات فوق احساس می شود.در این میان مترو یا توسعه حمل و نقل زیرزمینی به عنوان یکی از وسایل حمل و نقل عمومی ، در حل مشکلات کمک بسیاری به بشر کرده است. با توجه به مزیت های استفاده ازمترو مانند سرعت ، قیمت مناسب ، آسایش ، امنیت و ... پتانسیل ویژه ایدر ایستگاههای مترو به منظور خلق مجتمع های چند منظوره تجاری،اداری،تفریحی،فرهنگی و....ایجاد شده است که بهره گیری مناسب از این قابلیتها و فرصتها زمینه ساز توسعه ی پایدار است. شایان ذکر است که مزیت اصلی ایجاد و توسعه این مجتمع های ایستگاهی افزایش مطلوبیت استفاده از مترو است که به کاهش سفرهای درون شهری و در نتیجه پاکی محیط زیست،کاهش هزینه هاو همچنین درآمدزایی منجر می شود.چراکه در این صورت ایستگاهمتروبه عنوان مقصد حرکت نیز ایفای نقش میکند. این نوشته از گونه پژوهش استدلال – منطقی است که روش پژوهش در آن ، بهره گیری از تعقل برای تبیین روابط و درک اجزاء یک سامانه ذهنی است. هدف این پژوهش، بررسی توان بالقوه مجتمع های ایستگاهی در رفع مشکلات زندگی شهری است وفرضیه آن این است که این مجتمع های ایستگاهی می توانند راه حلی برای رفع مشکلات اقتصادی ،اجتماعی و زیست محیطی باشند. چرا که توان بهبود کیفیت زندگی شهری را دارا می باشند.

مترو ،ایستگاه های مترو،توسعه پایدار، مجتمع های ایستگاهی،اقتصاد،اجتماع،محیط زیست