عباس پرور - ۱-دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ۲-هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جیرفت، جیرفت، ایران
حمیدرضا میرزایی خلیل آباد - دانشیار، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
حسین مهرابی بشرآبادی - استاد، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمدرضا زارع مهرجویی - استاد، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

آب گرانبهاترین ثروتی است که در اختیار بشر قرارگرفته، امروزه جوامع بین­المللی از اهمیت آب در جهت داشتن رشد اقتصادی پایدار در زمان حال و آینده آگاه­اند. در این مطالعه، تاثیر کاهش منابع آب بر بخش های اقتصادی و زیرشاخه های کشاورزی از طریق یک مدل ماتریس حسابداری اجتماعی بررسی شد. نتایج آن در قالب آثار مطلق و نسبی ارائه شده­است. آثار و تبعات مستقیم و غیرمستقیم کاهش ۱۰ و ۵۰ درصد منابع آب منجر به کاهش تولید ۴/۳ و۲۲ درصد از دید تقاضا کننده، ۷/۴ و ۲۴ درصد از دید عرضه کننده برای محصولات کشاورزی شده است. از منظر تقاضا کننده کاهش منابع آب به میزان ۱۰ درصد، ۵/۱۰درصد کاهش تولید در سایر بخش­های اقتصادی داشته است. آثار نسبی کاهش۱۰ درصدی آب از منظر عرضه کننده نشان می­دهد که بیشترین کاهش مربوط به بخش­های آب و سایر معادن بوده است. کاهش نسبی منابع آب از منظر تقاضا کننده بیشترین تاثیر را بر بخش آب و دامپزشکی می­گذارد. از منظر آثار مطلق تقاضا کننده و عرضه کننده، میزان آسیب پذیری خانوارهای شهری ناشی از کاهش منابع آب بیش از خانوارهای روستایی بوده است. از منظر آثار نسبی عرضه کننده ، بیشترین تاثیر کاهش درآمد بر خانوارهای کم درآمد شهری از منظر تقاضا کننده مربوط به خانوارهای کم درآمد روستایی می­باشد.کاهش نسبی منابع آب از منظر تقاضا کننده بر روی عامل سرمایه تاثیر بیشتری از عامل کار دارد.

تولید, ماتریس حسابداری اجتماعی, منابع آب