بهینه سازی الگوی کشت در چارچوب اهداف کشاورزی اقلیم-هوشمند: مطالعه موردی شبکه آبیاری درودزن- ایران
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 222
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEAD-35-4_008
تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1401
Abstract:
سیستمهای نوین آبیاری به عنوان یک راهبرد انطباقی برای مدیریت اثرات تغییر اقلیم و بهبود امنیت آب در نظر گرفته میشود. استفاده از چنین سیستمهایی علاوه بر صرفهجویی در مصرف آب، چالشهایی را در زمینه افزایش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای ایجاد کرده است. اگرچه برخی از مطالعات اخیر تحلیل های ارزندهای از رابطه بین آب و انرژی در سیستم های آبیاری کشاورزی ارائه کرده اند، اما توجه همزمان به بهره وری، سازگاری و کاهش اثرات مخرب محیط زیستی در بهینه سازی الگوی کشت یک سیستم کشاورزی به عنوان یک ضرورت اساسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. کشاورزی اقلیم-هوشمند به عنوان یک مفهوم برنامهای قوی که به این سه هدف می پردازد، پتانسیل یک راه حل برد سهجانبه را ایجاد کرده است. این مطالعه با توسعه یک مدل یکپارچه اقتصادی-هیدرولوژیکی-محیطزیستی به نام WECSAM در سطح حوضه، متشکل از یک مدل هیدرولوژیکی به نامWEAP و یک مدل بهینه سازی چند-هدفه و ترکیب آن با مفاهیم ردپای آب، ردپای انرژی و انتشار گازهای گلخانهای در چارچوب کشاورزی اقلیم-هوشمند، در جهت پر کردن این خلا است. این مدل برای منطقه شمالی حوضه آبریز بختگان به نام شبکه آبیاری درودزن اجرا شد. نتایج مدل WECSAM نشان داد که با بهینه سازی همزمان اهداف متناقض حداکثرسازی سود اقتصادی و حداقلسازی ردپای آب، ردپای انرژی و انتشار دیاکسید کربن، در مقایسه با مدل تک- هدفه حداکثرسازی سود، باعث کاهش ۲/۸ درصد ردپای آب، کاهش ۲/۲۱ درصد ردپای انرژی، کاهش ۹/۶ درصد انتشار انتشار دی اکسید کربن و کاهش ۴/۷ درصد سود اقتصادی میشود. سهم سیستم قطره ای در آبیاری الگوی کشت آب-هوشمند، انرژی-هوشمند و اقلیم-هوشمند ۵/۵۴ درصد و برای سیستم بارانی نیمه متحرک ۲/۲۶ درصد است، در حالی که سیستم بارانی کلاسیک ثابت کمتر از یک درصد از آبیاری الگوی کشت بهینه را به خود اختصاص میدهد.
Keywords:
Authors
درنا جهانگیرپور
دانشجوی دکتری، بخش اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
منصور زیبایی
استاد، بخش اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :