تاثیر آبیاری قطره ای و غرقابی بر عملکرد و بهره وری آب در دو روش کشت برنج در مازندران
عنوان مقاله: تاثیر آبیاری قطره ای و غرقابی بر عملکرد و بهره وری آب در دو روش کشت برنج در مازندران
شناسه ملی مقاله: JR_WRA-35-4_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_WRA-35-4_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهسا رحیمی پول - دانشجوی دکتری، گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران.
داود اکبری نودهی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران.
رضا اسدی - گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران، استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران، آمل، ایران.
علی باقری - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
فضل شیردل شهمیری - استادیار گروه زراعت، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
خلاصه مقاله:
مهسا رحیمی پول - دانشجوی دکتری، گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران.
داود اکبری نودهی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران.
رضا اسدی - گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران، استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران، آمل، ایران.
علی باقری - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
فضل شیردل شهمیری - استادیار گروه زراعت، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
با توجه به اهمیت کشت برنج، به ویژه در استان مازندران، ضروری است که برنامهریزی دقیقی برای استفاده بهینه از منابع آبی موجود در استان در بخش کشاورزی صورت گیرد تا تقاضای آب برای تولید برنج کاهش یابد. به این منظور، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با چهار تیمار (روی رقم طارم هاشمی) طی سال زراعی ۱۳۹۹ در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور-در آمل اجرا شد. تیمارها شامل کشت رایج با آبیاری غرقابی (T۱)، کشت رایج با آبیاری قطرهای (T۲)، کشت نشایی در بستر گلخراب نشده با آبیاری قطرهای (T۳) و کشت مستقیم بذر در بستر خشک با آبیاری قطرهای (T۴) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد اثر روشهای کشت و آبیاری بر ارتفاع بوته، عملکرد، آب مصرفی، آب آبیاری، بهرهوری آب مصرفی و بهرهوری آب آبیاری موثر بوده و از نظر آماری در سطح %۱ و %۵ معنیدار بود. بیشترین و کمترین مقدار عملکرد بهترتیب متعلق به تیمارهای T۱ و T۴ با ۴۰۷۹ و ۲۸۷۶ کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین بهرهوری آب مصرفی متعلق به تیمار T۲ با ۰/۶۱ کیلوگرم در مترمکعب بود که با کشت رایج با آبیاری غرقابی (T۱) اختلاف معنیداری نداشت. کمترین مقدار بهرهوری آب مصرفی نیز با ۰/۴۵ کیلوگرم در مترمکعب متعلق به تیمار T۴ بود. بیشترین و کمترین مقدار بهرهوری آب آبیاری بهترتیب متعلق به تیمارهای T۲ و T۱ با ۰/۶۷ و ۰/۵۲ کیلوگرم در مترمکعب بود. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، تیمار کشت رایج با آبیاری قطرهای کاهش عملکرد قابل توجهای نسبت به تیمار کشت رایج با آبیاری غرقابی نداشت و با صرفهجویی در مصرف آب میزان بهرهوری آب را افزایش داد؛ ازین رو تیمار کشت رایج با آبیاری قطرهای بهعنوان بهترین تیمار در این پژوهش شناخته شد.
کلمات کلیدی: بستر گلخراب, رقم طارم هاشمی, مدیریت آبیاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1424597/