زهره نایبی فهندری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد نور- گرگان،مجتمع میلاد نور
راضیه نایبی فهندری - کارشناس معماری

معماری پایدار یکی از جریان های مهم معماری معاصر است؛ جریانی که عکس العملی منطقی در برابر مسائل و مشکلات به وجود آمده عصر صنعت به شمار می رود. معماری پایدار تاییدی است بر روابط معماری و فعالیتهای وجودی حیات آدمی ،سیاست جوامع ورویدادها ، واقعیتها و مرجعیت ها ،و چیزی به همان اندازه مقاومت مردان و زنان و نهضت های اجتماعی در برابر جریا نهایی که این وقایع را نادیده می گیرند .انسان یکی از مظلومان عصر کنونی است یکی از دلایل این مظلومیت نوع نگاه معماران به انسان می باشد که به گفته جان لنگ مدل اندام واره ای عمده نقش انسان در معماری تجدد بوده است . لذا بمنظور رفع برخی از ناهنجاری های رفتاری به انسان توجهی بیشتر گردیده و نیازهای روانی او نیز بعضاً مورد توجه قرار گرفته است. انسان که خود جزیی از اکوسیستم و طبیعت است می بایست بگونه ای معماری نماید که آفرینشهای او نیزجزیی از اکوسیستم قرار گیرد تا بتواند در آن ضمن پایداری به تکامل نیز دست یابد نه تنها به اکوسیستم آسیب نرسانده بلکه از آسیب ها نیز در امان باشد .و این با نگرشی جامع به انسان و محیط امکان پذیر است و در عین حال فن آوری صرفه جویی در انرژی در طراحی پایدار ،روندی است روبه تحول که بسیار پر اهمیت است.دراین مقاله سعی شده به تعاریفی از معماری پایدار واهدافی که این مقوله در صنعت ساختمان دنبال می کند،پرداخته شده.در نهایت به شاخص هایی که در معماری پایدار موجود است وهمچنین اصولی که این مبحث درگیر آن شده است ،می پردازیم تا بدین وسیله زمینه ای برای هر چه مطرح کردن پایداری فراهم سازیم ومعماری را از این افول معنوی که دچارش شده نجات دهیم

کلیدی: معماری پایدار ،معماری مدرن ،پایداری، شاخصه های پایداری