ارزیابی ضوابط لرزه ای دستورالعمل DBD۱۲ در طراحی قاب های خمشی بتن آرمه با درنظرگیری اثرات اندرکنش خاک و سازه

روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان به عنوان یکی از ابزارهای جدید جهت تحقق اهداف عملکردی طراح شناخته می شود تاکنون پژوهش های مختلفی پیرامون ارزیابی عملکرد سازه های طراحی شده به روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان صورت گرفته است. لیکن توجه چندانی به عملکرد سازه های طراحی شده به این روش با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه نشده است. در این پژوهش ارزیابی عملکرد لرزه ای قاب های خمشی بتن آرمه طراحی شده به روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه در دستور کار قرار گرفته است. بدین منظور ۴ قاب خمشی بتن آرمه با ارتفاع مختلف که بر روی یک لایه خاک به عمق ۲۰ متر قرار گرفته اند طبق ضوابط دستورالعمل DBD۱۲ طراحی شده اند. در روند طراحی پروفیل تغییرمکان طراحی، با توجه به اثرات انعطاف پذیری تکیه گاه تصحیح شده است. در مدل سازی اثرات اندرکنش خاک و سازه از روش زیرسازه استفاده شده است؛ به طوری که خاک زیر سازه با استفاده از فنرها و میراگرهای جایگزین در زیر فونداسیون مدل سازی شده است. در مدل سازی رفتار غیرخطی تیرها از مدل مفصل خمیری استفاده شده است. مدل سازی رفتار غیرخطی ستون ها نیز با استفاده از مدل دوران قطری که به طور غیرمستقیم از مفاصل خمیری استفاده می کند، انجام شده است. به منظور بررسی رفتار قاب های موردنظر از تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی با به کارگیری دو دسته شتاب نگاشت طبیعی و مصنوعی تولید شده بر اساس مبانی تبدیل موجک، استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی قاب های با پایه انعطاف پذیر نشان دهنده افزایش پاسخ تغییرمکانی قاب ها تا ۲۲/۸ درصد نسبت به مدل های با پای ثابت می باشد. در حالی که اثرات اندرکنش خاک و سازه تاثیر چندانی در روند تغییرمکان نسبی طبقات ایجاد نکرده است به گونه ای که در هیچ کدام از قاب ها متوسط بیشینه تغییرمکان نسبی طبقات از حدود مجاز فراتر نرفته است.

Keywords:

طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان , اندرکنش خاک و سازه , طراحی بر اساس عملکرد , دستورالعمل DBD۱۲ , آنالیز تاریخچه زمانی