احمد نیکنام - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا اسدیاناردکانی - دانشجویان کارشناسی ارشد مهندسی عمران- زلزله دانشگاه علم و صنعت ایرا
پدرام شهدوست مقدم

همواره استفاده از روش های دقیق و ساده در برآورد رفتار سازه ها مورد توجه محققین بوده است. استفاده از روش دقیق تاریخچه زمانی برای تحلیل سازه ها دارای معایب عمده ای است. اول، روش های دقیق از قبیل آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، خروجی های بسیار زیادی تولید می کند. این خروجی ها تابعی از زمان است که استفاده و تفسیر آنها نیاز به تلاش های محاسباتی زیادی دارد. دوم، بر اساس آیین نامه های موجود برای قابل اطمینان بودن ، روش تحلیل تاریخچه زمانی می بایست برای چندین زلزله ی مختلف تکرار شود. همچنین دشواری های موجود در مدلسازی دقیق سازه بر سختی این روش افزوده است. بنابراین استفاده از روش های تحلیل طیفی، مزیت های محاسباتی به منظور تخمین جابجایی ها ونیروهای اعضای سازه دارد. روش تحلیل طیفی شامل محاسبه ی مقادیر حداکثر جابجایی ها و نیروهای اعضا در هر مود است. در پایان این مقادیرحداکثر با یکی از روش های موجود با یکدیگر ترکیب می شوند. در این مقاله با انتخاب مثال های از سازه های مختلف با نامنظمی های گوناگون و تعداد طبقات مختلف سعی در مقایسه ی دقت روش های مختلف تجمیع اثرات مودها شده است. بدین منظور، نتایج حاصل از اعمال این روش ها روی ساختمان های مختلف استخراج شده است. در پایان نتایج موجود مقایسه و تفسیر شده است

روش های مختلف تجمیع اثرات مودها ، تحلیل سازه ها، آنالیز دینامیکی