بررسی تطبیقی سیمای زن در آثار احمد شاملو و نزار قبانی

 پرداختن به سیمای زن و نشان دادن چهره های اثیری و گاه حقیقی از زن در آثار بسیاری از شاعران و نویسندگان دیده می شود. زن به مثابه حقیقتی محض در سخن آنها تجلی بسیاری از اسطوره ها مضامین و معانی وسیع همچون زیبایی عشق و نیمه ناتمام روح آدمی بوده است. توجه شاعران به این موضوع وترسیم سیمای زن در آثارشان در ادبیات معاصر ایران بسیار بارز است چیزی که در ادبیات سایر ملل نیز دیده می شود. احمد شاملو به عنوان مهمترین نماینده شعری معاصر ایران توجه خاصی به زن مشخص به نام «آیدا» دارد و این شباهت در آثار نزار قبانی به عنوان نماینده برجسته ادبیات معاصر عرب و «شاعر زن» به طور خاص در «بلقیس» تجلی یافته است. پرداختن هر دو شاعر به عنصر زن و مضامین شعری آن مهمترین بحث این مقاله است. سعی بر آن است تا ضمن پرداختن به معرفی هر دو شاعر و سبک شعری آنها شباهتها وتفاوتهای آن دو در ترسیم سیمای زن در آثارشان مورد بررسی تطبیقی قرار گیرد.

Keywords:

بررسی تطبیقی , ادبیات معاصر ایران , ادبیات معاصر عرب , زن , شاملو , قبانی