تاثیر خط بریل عربی بر بریل فارسی
Publish place: Literary studies magazine، Vol: 40، Issue: 86
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Arabic
View: 109
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LITST-40-86_018
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1401
Abstract:
خط بینایی عربی از صدها سال قبل برای نوشتن زبان فارسی مورد استفاده ایرانیان قرار می گیرد همچنین در دوره معاصر فارسی زبانان از علائم بریل عربی برای تکمیل بریل فارسی کمک گرفتند. در این مقاله پس از نگاهی گذرا به تاریخچه ابداع و گسترش خط بریل در جهان و ورود آن به ایران، جنبه هایی از میزان تاثیرپذیری خط بریل فارسی از عربی بررسی می شود. پس از رسمیت یافتن خط بریل در فرانسه به تدریج دیگر کشورهای جهان آن را مورداستفاده قرار دادند. این خط اولین بار در ۱۲۹۹ ه.ش توسط پاستور کریستوفل وارد ایران شد. در این مرحله تنها برخی از علائم بین المللی بریل انگلیسی وارد خط بریل فارسی شده بودند. برای مناسب سازی این خط با زبان فارسی، علائمی از قبیل انواع همزه، تنوین، واکه های کوتاه، تشدید , «آ» از بریل عربی اقتباس شدند و علامت «ژ» توسط ایرانیان اختراع شد. با توجه به اینکه نظام نوشتاری فارسی بر بنیاد خط عربی شکل گرفته است و خط بریل فارسی نیز کاملا با خط بینایی فارسی منطبق شده است قرض گیری از بریل عربی به صورت غیرمستقیم بوده است و خط بینایی فارسی حلقه واسطه ای در این قرض گیری محسوب می شود.
Keywords:
Authors
نادر جهانگیری
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران,
ابوالقاسم قوام
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران,
نرجس منفرد
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران,
حمید محیب ازغندی
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران