محمود شرفی - استادیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
نسیم موسوی - دکترا زمین شناسی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران
مهران مراد پور - استادیار گروه زمین شناسی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران
بیژن بیرانوند - استادیار گروه زمین شناسی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران
ئارام بایت گل - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان
حسین مهاجر سلطانی - کارشناس ارشد رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، شرکت نفت خزر، تهران

سازند های کربناته و سیلیسی-آواری آقچاگیل و آپشرون در یک برش زیرسطحی در ناحیه دشت گرگان مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آقچاگیل در این ناحیه متشکل از واحد های ماسه سنگ زیرین و کربناته بالایی است. پتروفاسیس ماسه-سنگ شامل لیت آرنایت، ساب لیت آرنایت و لیت آرنایت فلدسپات دار است. رخساره های دانه پشتیبان در این سازند غالب بوده و به ویژه رسوبات کربناته دارای مقادیر قابل توجه تخلخل به فرم های قالبی، حفره ای و فنسترال بوده که بیانگر تفاوت آشکار رسوبات این سازند در ایران با کشور های همجوار از جمله آذربایجان و ترکمنستان است. این ویژگی ها، رسوبات سازند آقچاگیل را به عنوان توالی مستعد مخزن مطرح می نماید و ضرورت انجام مطالعات جامع زمین شناسی و اکتشافی در این ناحیه را تاکید می کند. نهشته های سازند آپشرون شامل واحد ماسه سنگ زیرین و مادستون بالایی و متشکل از ماسه سنگ لیت آرنایت و ساب لیت آرنایت، سنگ آهک اائید دار بایوکلاستیک و مادستون/ رس سنگ خاکستری تا قهوه ای رنگ است. بر اساس جوان ترین نانوفسیل های یافت شده در سازند های آقچاگیل و آپشرون، سن نسبی این سازند ها به ترتیب پلیوسن بالایی- پلئیستوسن پایینی و پلئیستوسن میانی تعیین شده است. الگوی گسترش نانوفسیل های آهکی نشان دهنده وجود ارتباط بین حوضه خزر جنوبی با دریای سیاه و حوضه مدیترانه در پلئیستوسن پایینی و میانی و عدم ارتباط در انتهای پلیوسن- ابتدای پلئیستوسن است که برای اولین بار در این مطالعه مطرح می شود.

آقچاگیل, آپشرون, حوضه خزر جنوبی, سنگ شناسی, نانوپلانکتون های آهکی