صفت ابداع در الهیات امامیه و اسماعیلیه
عنوان مقاله: صفت ابداع در الهیات امامیه و اسماعیلیه
شناسه ملی مقاله: JR_COTH-12-26_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_COTH-12-26_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد بهرامی - استادیار گروه قرآن و مطالعات اجتماعی ، پژوهشکده اسلام تمدنی ، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم ، ایران
خلاصه مقاله:
محمد بهرامی - استادیار گروه قرآن و مطالعات اجتماعی ، پژوهشکده اسلام تمدنی ، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم ، ایران
اندیشمندان امامی مانند کندی، فارابی، صدوق، مفید، علم الهدی، طوسی، طبرسی و ... ابداع را یکی از صفات فعلیه خداوند می دانند و در تعریف آن با یکدیگر اختلاف دارند. دانشمندان اسماعیلی نیز مانند ابوحاتم رازی، سجستانی، اخوان الصفا، کرمانی و ناصرخسرو درباره ابداع با یکدیگر و در برخی موارد با الهیات امامیه ناسازگاری می کنند. هر دو الهیات، ابداع را صفت فعل خداوند می شناسند و در تعریف حداقلی و حداکثری ابداع با یکدیگر اختلاف دارند. برخی بیشترین شرایط را لحاظ می کنند و شماری به کمترین شرایط بسنده می کنند و هر دو گروه به اشتباه ابداع را «ایجاد من لا شی» تعریف می کنند و افزون بر این، در مبدع نخست نیز با یکدیگر ناسازگارند. هدف این پژوهش، بررسی و سنجش نظریات اندیشمندان اسماعیلی و امامی و بیان همانندی ها و تفاوت ها است و نوع پژوهش، کتابخانه ای و روش پژوهش، تحلیل و توصیف است.
کلمات کلیدی: ابداع, اسماعیلیه, امامیه, الهیات, خلق, امر, عقل اول, نفس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1425618/