بهینه سازی مقدار سدیم هیدروکسید در ترکیب گندله های آهن

یکی از مهمترین مشکلات و دغدغه های اصلی در صنعت گندله سازی، رسیدن به بهترین بازدهی فرآیند گندله سازی میباشد. به عبارت دیگر با توجه به اینکه گندله های آهن باید از نظر مقاومت فشاری (گندله خام، گندله خشک و گندله پخته) و مقاومت سایشی شرایط خاص و مطلوبی را داشته باشند، لذا در این پژوهش سعی شده است با بهینه سازی میزان مصرف سدیم هیدروکسید متناسب با مقدار بنتونیت (به منظور فعال کردن بنتونیت) موجود در ترکیب، گندله هایی با پارامترهای مقاومتی مطلوب تولید گردد و در نهایت بتوان با توجه به حضور سدیم هیدروکسید به عنوان یک فعال کننده، تا حدالامکان مقدار بنتونیت در ترکیب گندله های آهن را کاهش داد. برای این منظور در این پژوهش ۶ ترکیب با مقادیر مختلف سدیم هیدروکسید ۰/۰۱)، ۰/۰۲، ۰/۰۳، ۰/۰۴، ۰/۰۶ و ۰/۰۹ درصد وزنی) و با مقدار بنتونیت ثابت ۰/۷) درصد) پیشنهاد گردید و متناسب با هر مقدار سدیم هیدروکسید آزمایشها در پایلوت پلنت گندله سازی در مقیاس نیمه صنعتی انجام شدند. پس از ساخت گندله ها مقاومت فشاری گندله های خام، خشک و پخته اندازه گیری شدند و سپس مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. بررسی مقایسه نتایج نشان دادند که ترکیب شامل ۰/۰۳ وزنی سدیم هیدروکسید و مقدار بنتونیت ۰/۷ درصد از بیشترین مقدار مقاومت فشاری گندله خام GCS) )، گندله خشک ( DCS) و گندله پخته (CCS) برخوردار است، که مقادیر آنها به ترتیب برابر با ۱/۳، ۹/۸ و ۳۳۷/۲۳ کیلوگرم میباشند. لازم به ذکر است با توجه به مقادیر مطلوب مقاومت فشاری گندله های خام، خشک و پخته و همچنین با توجه به اینکه آزمایشها در یک مقیاس نیمه صنعتی انجام گرفته است، ترکیب پیشنهادی ۰/۰۳) وزنی سدیم هیدروکسید) میتواند در سطح اطمینان بالایی در صنعت گندله سازی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

سدیم هیدروکسید (NaOH) , گندله خام , گندله خشک , گندله پخته , بنتونیت , مقاومت فشاری گندله آهن.