استفاده از بازدارنده های خوردگی پلیمری دوستدار محیط زیست جهت حفاظت از سازه های فلزی در صنایع پتروشیمی

در طول سالیان متمادی، صنایع نفت و گاز با مشکل خوردگی سازه های فلزی دست و پنجه نرم کردهاند. پیامدهای خوردگی بسیار زیاد بوده و آسیبهای مالی تا جانی را در بر میگیرد. استفاده از بازدارنده های خوردگی شاید مقرون به صرفه ترین روش مقابله با این پدیده باشد. بازدارنده های غیرآلی به ویژه بازدارنده های غنی از کرومات در به تعویق انداختن خوردگی فلزات بسیار موثر بوده اند؛ اما قوانین اخیر تحمیل شده توسط سازمان مربوط به ثبت، ارزیابی، مجوز و محدودیت مواد شیمیایی استفاده مداوم از آنها را ممنوع کرده است. ترکیبات آلی که دارای هترواتم ها و/یا الکترون های هستند، برای جایگزینی بازدارنده های خوردگی غیرآلی در نظر گرفته میشدند، اما روش سنتز دشوار و هزینه بالای آنها کاربردشان را محدود کرده است . پلیمرها، چه به صورت طبیعی و چه مصنوعی، در حال حاضر بهترین جایگزین برای بازدارنده های خوردگی غیرآلی و آلی هستند . در این مقاله بازدارنده های خوردگی پلیمری مورد استفاده در فرآیندهای صنعتی مانند تمیز کردن شیمیایی و اسیدی کردن و همچنین بازدارنده های پلیمری مورد استفاده در محیطهای خورنده مانند محیطهای شیرین و ترش و همچنین کاربردهای دمای بالا مورد بررسی قرار میگیرند . هم چنین، معایب بازدارنده های پلیمری و همچنین جهت گیری تحقیقات آینده نیز بیان شده است.

Keywords:

پلیمرهای دوستدار محیط زیست , بازدارنده خوردگی , راندمان بازدارندگی , فولاد.