آرمین محمددوست - دانشجوی کارشناسی، دپارتمان صنایع شیمیایی آموزشکده فنی شهید رجایی لاهیجان، دانشگاه فنی و حرفه ای استان گیلان، ایران.
میلاد ادراکی - دکترای مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی و پلیمر، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
عیسی موسی زاده مقدم پور - استادیار، دپارتمان صنایع شیمیایی آموزشکده فنی شهید رجایی لاهیجان، دانشگاه فنی و حرفه ای استان گیلان، ایران.

پوشش لایه ای است که سطح زیرلایه را در برابر محیط میپوشاند و از آن محافظت میکند. رزینهای اکریلیک و اپوکسی پرمصرفترین رزینهای پلیمری برای ایجاد پوشش هستند. با این حال، پوشش های پلیمری خالص و بدون هیچ رنگدانه یا افزودنی معایبی دارند و به همین دلیل برای محافظت از سطح زیرلایه کافی نیستند. بنابراین، مواد افزودنی به رزینهای پلیمری اضافه میشود تا خواص پوشش را تقویت کرده و از زیرلایه ها محافظت کند. بیشتر صنایع از افزودنیهای معدنی در پوشش استفاده میکنند. آنها خواص بسیار خوبی در پوشش ایجاد میکنند و میتوانند محافظت از زیرلایه ها را افزایش دهند. با این حال، آنها از فلزات سنگینی تشکیل شده اند که برای انسان و محیط زیست سمی و مضر هستند. امروزه تحقیقات بیشتر بر روی استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان افزودنی های طبیعی در پوشش متمرکز شده است. عصاره گیاهی (افزودنیهای طبیعی) عملکردی مشابه افزودنیهای مصنوعی دارند و غیرسمی، سازگار با محیط زیست و بی خطر هستند. علاوه بر این، تحقیقات همچنین نشان دادهاند که عصاره های گیاهی دارای خواص کاربردی مانند ضدخوردگی، ضدمیکروب و ضدخزه که آنها را واجد شرایط استفاده به عنوان افزودنیهای طبیعی در پوشش میکند.

خواص ضدخوردگی عصاره گیاهان پوشش پلیمر خزه.