بررسی فیزیولوژیک اختلالات نوروپیسکولوژی در دوران بارداری مادرو تاثیر آنها بر جنین و راه های پیشگیری و درمان آنها

نوروس ایکلوژی وبارداری_ اختلالات روانی دوران بارداری_ نوروسایکلوژی_ راه های پیشگیریآنجا که سه ماهه اول بارداری سن پایه ای و حساس برای شکل گیری ارگان های حیاتی جنین است (ازمغز تا کلیه، قلب و …) بنابراین استرس مادر در این ماه ها می تواند جنین را در معرض مشکلات زیادیقرار بدهد. استرس ها به طور معمول به دو صورت مزمن و حاد اعمال می شوند. استرس های مزمن ومداوم با رشد جنین تداخل دارند.استرس های طولانی مدت می توانند موجب سقط زودهنگام، مرده زایی، وزن بسیا ر پایین هنگام تولد وزایمان های زودرس شوند. ضمن اینکه در کودک زمینه ابتلا به بیما ری های روانی چون افسردگی، نا آرامیو بیش فعالی را فراهم می کند. این مساله شاخص مهمی است که نشان می دهد استرس مادر موجبدرک تجربه ناخوشایند در جنی ن می شود و از نظر فیزیولو ژیک وی را ناآرام می کند.حاملگی با تغییرات عمده ای در عملکرد غددی– عصبی همراه است. این تغییرات شامل تغییراتی درسطح هورمون ها به ویژه هورمون های مرتبط با استرس (محور هیپوتالاموس– هیپوفیز– آدرنال) و تغییردر مکانیسم های کنترل ترشح هورمون است که از جهت فراهم کردن محیط مناسب برای رشد و تکاملجنین اهمیت حیاتی دارد. در هفته ۹-۷ باردا ری توسط رحم، جنین و جفت هورمون ها، نوروپپتیدها،سیتوکین ها و فاکتور رشد تولید و ترشح می شود و از نظر عملکرد شبیه سیستم هیپوتالاموس– هیپوفیز– آدرنال است.کارایی های مهم این هورمون نقش آن در زایمان زودرس و تاخیر رشد داخل رحمی جنین است.