بررسی رابطه سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس شهرستان چابهار

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکت اولیاء در بین مدیران مدارس شهرستان چابهار انجامشده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران مدارس دخترانه و پسرانه مقطع متوسطهاول و دوم شهرستان چابهار در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به تعداد ۱۱۷ نفر می باشد. که براساس فرمول کوکران ۹۲ نفر با روش نمونه گیریتصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ۳۶ سوالی سبک های رهبری انگیزشی- تشویقی بس وآولیو (۲۰۰۰) با روایی ۰/۸۱ و پایایی ۰/۷۲ و پرسشنامه ۳۰ سوالی مشارکت اولیاء قدسی و همکاران (۱۳۹۶) با روایی ۰/۸۱ و پایایی ۰/۸۵ استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss۲۳ انجام گرفته و از آماره های توصیفی و استنباطی مثل میانگین، انحراف معیار، و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند گانه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده: بین سبک های انگیزشی- تشویقی با مشارکتاولیاء در بین مدیران مداس رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد، همچنین بین نفوذ آرمانی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش، ملاحظاتفردی، پاداش های مشروط، مدیریت فعال با مشارکت اولیاء رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد، بین مدیریت منفعل با مشارکت اولیاء رابطهمعکوس و معنی داری وجود دارد و انگیزش الهام بخش بهترین پیش بینی کننده میزان مشارکت اولیا مدیران می باشد.

Keywords:

سبک های رهبری , انگیزشی , تشویقی , مشارکت اولیاء , مدیران , مدارس