بررسی نقش میانجی سلامت روانی در رابطه با اختلال خوردن و اجتناب تجربه ای زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی در دوران کرونا

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی گری سلامت روان در رابطه با اختلال خوردن و اجتناب تجربه ای زنان مبتلا بهاختلال وسواس فکری- عملی در دوران کرونا انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملیبود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ به کلینیک های شهر تهران مراجعه کرده بودند، بود که از بین آن ها ۲۰۳ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه های اختلال خوردن (استیک و همکاران، ۲۰۰۱) و سلامت عمومی (گلدبرگ وهیلر، ۱۹۷۹) و پرسش نامه اجتناب تجربه ای پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند؛و به منظور تعیین پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه مستقیم اجتناب تجربه ای با اختلالخوردن و رابطه هر دو با سلامت معنی دار بود. همچنین سلامت روان رابطه بین اجتناب تجربه ای و اختلال خوردن را بهصورت کامل میانجی گری کرد. درنتیجه می توان با کنترل اختلال خوردن، سلامت روان را افزایش و در نتیجه آن اجتنابتجربه ای را بهبود بخشید.

Keywords:

اختلال خوردن , اجتناب تجربه ای , سلامت روان , وسواس فکری عملی