نفیسه بوربور - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، ایران

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش میانجی سلامت روانی در رابطه با اختلال خوردن و نگرانی از تصویر بدنی در بین زنانمبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی در دوران کرونا انجام گرفت. پژوهش حاضر در زمره پژوهش های همبستگی می باشد .جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی مراجعه کننده به کلینک های روانشناسی شهر تهران بودند. روشنمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. گروه نمونه مورد آزمون شامل ۲۸۰ نفر از زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی که ۴۱ پرسشنامه ناقص بود و از تجزیه و تحلیل کنار گذاشته شدند و ۲۳۹ پرسشنامه وارد تجزیه و تحلیل آماری شدند.ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه نگرانی تصویر بدنی لیتلتون و همکاران (۲۰۰۵)، مقیاس تشخیصی اختلالات خوردن(استیک و همکاران، ۲۰۰۱) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) بود. نتایج نشان داد که نگرانی از تصویر بدنیبر اختلال خوردن با نقش میانجی سلامت روان تاثیرگذار است (p<۰.۰۱). تصویر بدن از نظر آماری دارای اثر معناداری بر اختلالخوردن بوده است (p<۰.۰۱). نگرانی از تصویر بدن و اختلال خوردن از نظر آماری دارای اثر معناداری بر سلامت روان بوده است (p<۰.۰۱).

سلامت روانی، اختلال خوردن، نگرانی از تصویر بدنی، اختلال وسواس فکری- عملی