مریم ورمزیار - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، واحد فنی و مهندسی، شهرداری منطقه ۴ همدان.

توانایی یک جامعه برای تولید مثل ارتباط زیادی با محیط زندگی آنان دارد. طرح و برنامه ای که برای یک منطقه شهری در نظر گرفته میشود باید به اهداف و نیازهای مردم منطقه مورد مطالعه جامه عمل بپوشاند.دستاوردهای این برنامه نیز به شدت با عوامل اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی به عنوان عناصر کلیدی برای توسعه پایدارمرتبط هستند. یک طرح پایدار با زیان سرمایه کمتر، روابط اجتماعی و زیست محیطی را تقویت می کند. در این مقاله بر تاثیر برنامه ریزی حمل و نقل و کاربری اراضی در برنامه ریزی شهری متمرکز شدهایم. حمل و نقل وبرنامه ریزی کاربری اراضی به عنوان دو رکن اصلی هر برنامه شهری، میتوانند مسیر چگونگی توسعه یک منطقه در آینده را ترسیم کنند. بنابراین، در این مقاله تلاش کردهایم تا عوامل حیاتی برای توسعه پایدار در برنامهریزی شهری را برجسته کنیم که این خود میتواند تضمین کننده رشد سالم باشد و از احتمال تخریب و تنزل آینده جلوگیری شود.

برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی کاربری اراضی، توسعه پایدار.