بررسی دیوارهای بازیافت پذیر در خلق بناهای پایدارنمونه موردی خانه بروجردی ها

نگاهی اجمالی به معماری بومی مناطق مختلف ایران، حکایت از شناخت دقیق معماران سنتی از خصوصیات محیطی و اقلیمی این سرزمین و به کارگیری هوشمندانه عوامل طبیعی جهت تامین شرایط آسایش دارد. شکل گیری معماری بومی متاثر از ویژگیهای اقلیمی، روابط اجتماعی، اقتصادی با محیط طبیعی و نمادهای فرهنگی است. در این راستا شناخت ویژگیهای اقلیمی، بی شک یکی از عوامل بهینه سازی مصرف انرژی در توسعه پایدار معماری این مناطق است. همانطور که امروزه با توجه به افزایش نیاز به انرژی و در کنار آن کمبود منابع انرژی تجدید ناپذیر و هزینه بر بودن استفاده از منابع تجدید پذیرو همچنین افزایش آسیب زیست بوم نیاز به معماری پایدار بیشتر از همیشه احساس میشود. میتوان با بررسی و مشاهده اصول حکیمانه معماری بومی ایران و مبانی مطرحشده امروزی در قالب معماری پایدار به این مهم دست یافت که معماران بومی ما تا چه اندازه بر اصول معماری پایداری منطبق بوده است. این مقاله با هدف شناخت معماری بومی اقلیم گرم و خشک از منظر پایداری ابتدا به معرفی مصالح و معماری بومی پرداخته و سپس به بررسی تاثیرات آن در خلق معماری پایدار با مصالح بوم آورد در خانه های تاریخی بروجردیها موردمطالعه قرار گرفته است. حجم نمونه بازدیدکنندگان خانه بروجردیها است. روش تحقیق این پژوهش رویکردی پیمایشی توصیفی دارد که با استفاده از پرسشنامه و همچنین مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی اطلاعات به دست آمده مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهندگرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مصالح بومی منطقه و تکنولوژیهای بومی بیشترین تاثیررا برپایداری دیوارهای بازیافت پذیرخانه های بروجردی ها را دارد.