بررسی عوارض نوزادی و مادری زایمان طبیعی متعاقب سزارین در سال های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در بیمارستان خاتم الانبیا

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 220

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-29-6_003

تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1401

Abstract:

مقدمه و هدف: زایمان واژینال پس سزارین (vaginal birth after cesarean) از استراتژی های توسعه یافته برای کنترل سیر صعودی موارد سزارین و افزایش فرزندآوری  است و کماکان در دست بررسی است. در این مطالعه به تعیین عوارض نوزادی و مادری زایمان طبیعی متعاقب سزارین پرداخته شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تمام زنان باردار با سابقه یک بار سزارین که در سال ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ تصمیم به انجام زایمان واژینال پس از سزارین داشتد وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و پیامدهای بعد از زایمان شامل میزان موفقیت زایمان واژینال پس از سزارین، عوارض مادری و جنینی و علت شکست زایمان واژینال پس از سزارین مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: ۲۵۵ خانم باردار با میانگین سنی ۹۵/۳۱ سال و شاخص توده ی بدنی ۹۸/۳۹ kg/m۲  حضور داشتند. میانگین زمان سپری شده از آخرین زایمان، ۵.۵۷ سال بود. زایمان واژینال پس از سزارین در ۶/۷۷% موارد موفق بوده است و عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن در مجموع علت ۵/۸۵% موارد شکست بودند. VBAC در ۹۷% زنان و ۵/۹۵% نوزادان بدون عارضه بود. میانگین آپگار دقیقه اول و پنجم نوزاد به ترتیب ۹۹/۸ و۱۰ بود. شایعترین عارضه مادر خونریزی (۲%) و شایعترین عارضه نوزادی  RDS(۳%) بود. هیچ مورد مورتالیتی یا پارگی رحم مشاهده نشد.نتیجه گیری: VBAC در ۶/۷۷% موارد موفق بوده و در موارد ناموفق، عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن علل شکست هستند. همچنین نوازادان حاصل از زایمان واژینال پس از سزارین دارای نمره آپگار و آنالیز گازهای خونی مطلوب هستند و در بیش از ۹۵% موارد عوارض مادری یا نوزادی وجود وجود ندارد.

Authors

حوریه ایپکچی

دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

فرحناز ترکستانی

گروه زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

نفیسه ظفرقندی

گروه زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

اشرف پیراسته

گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران