مصطفی ستم دیده - گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
کمال عزیزبیگی - گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
ظاهر اعتماد - گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
خالید محمدزاده - گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثر فعالیت های ورزشی بر مکانیسم های سلولی و مولکولی (تنظیم کلسیم و رشد سلولی) بافت قلب صورت گرفت. مواد و روش ها: روش تحقیق تجربی بوده و به همین منظور تعداد ۲۴ سر موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار با محدوده وزنی۲۰±۲۰۰ گرم و سن هشت هفته، تهیه و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و تمرین تداومی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی تناوبی شدید؛ ۳۰ دقیقه دویدن تناوبی و گروه تداومی زیر بیشینه (۳۰ تا۶۰ دقیقه) پنج روز در هفته و به مدت ۸ هفته اجرا شد. بیان ژن متغیرهای مورد نظر در بافت قلب اندازه گیری شد. نتایج: بین هشت هفته اجرای تمرین تناوبی شدید و تداومی زیر بیشینه به نسبت گروه کنترل در میزان تغییرات بیان ژن در هر سه متغیر (TGF-ß۱،SERCA۲a، PI۳K) تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۵). تمرینات ورزشی تناوبی و تداومی (هر دو نسبت به کنترل) منجر به افزایش معنادار بیان ژن TGF-ß۱ در قلب موش های بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار می شود . نتایج نشان داد میزان آنزیم PI۳K در تمرین تداومی زیربیشینه و تناوبی شدید افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل دارد، اختلافی بین گروه تناوبی شدید و کنترل وجود ندارد و تفاوت معناداری بین دو گروه تمرینی در میزان SERCA۲a مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر شدت تمرین بالاتر می تواند تنظیم سلولی و ملکولی را بهتر انجام دهد که نیاز به تحقیقات بیشتری در آینده دارد. لذا یافته های پژوهش حاضر با احتیاط بیان شده است و نیاز به تحقیقات بیشتری در آینده می باشد.

تمرین استقامتی, تمرین تناوبی شدید, اختلال کلسیمی, بافت قلب