فریبا قدس بین - حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی شیراز
زهرا ده بزرگی
نرگس طیاری

  مقدمه و هدف: صدمات ناشی از خشونت در محیط های کاری یک خطر شغلی جدی در بسیاری از مناطق جهان است. خشونت در محیط های مراقبت بهداشتی ممکن است به روش های متفاوتی مثل تهدیدات لفظی و یا خشونت های فیزیکی اتفاق بیفتد و منجر به کاهش روزهای کاری، کاهش کارایی، دست کشیدن از کار، لزوم درمان طبی یا انتقال به شغل دیگر و حتی مرگ شود. این پژوهش به منظور بررسی شیوع خشونت های لفظی و فیزیکی در یکی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی در شهرستان بندرعباس در سال ۱۳۸۳ انجام شده است.   مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی، تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه ۴۳ سوالی که در ۴ بخش تنظیم شده استفاده شد. این پرسشنامه به طور تصادفی در اختیار ۸۸ نفر از کارکنان بخش های سی.سی.یو، آی.سی.یو، اورژانس داخلی و جراحی قرار گرفت و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی و مجذورکای و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   نتایج: طبق داده های به دست آمده ۲/۷۲ درصد از کارکنان در طی ۶ ماه گذشته خشونت های لفظی و ۱/۹ درصد از آنان خشونت فیزیکی را تجربه کرده بودند.   نتیجه گیری: پس از تجزیه و تحلیل داده ها بین تجربه خشونت های لفظی و میزان تحصیلات کارکنان و همچنین بین تجربه خشونت های فیزیکی با رده های مختلف کارکنان، سن، جنس و میزان تحصیلات آن ها رابطه معنادار آماری به دست آمد.

خشونت, پرسنل, پرستاری, بیمارستان