سعید صادقیان
سیداسماعیل عظیمی
سقراط فقیه زاده
رضا محمدحسین زاده دواتگری
فرامرز فلاحی

  مقدمه و هدف: اندازه گیری فشار خون از رایج ترین پایه های معاینه و ارزیابی بیماران تلقی می گردد و تقریبا همه پزشکان و بسیاری از پرستاران با آن سروکار دارند. تاکنون روش های مختلفی برای اندازه گیری فشار خون پیشنهاد گردیده که رایج ترین آن ها اندازه گیری فشار خون با استفاده از اسفگمومانومتر ( Sphygmomanometer ) و گوشی از نبض براکیال در بازو است. بعضا در شرایط خاص، استفاده از روش معمول برای اندازه گیری فشار خون مقدور نیست و از این رو در مورد روش های دیگر اندازه گیری فشار خون، مطالعات مختلفی انجام شده و در آن ها شیوه های گوناگونی برای این اندازه گیری توصیه شدهاست.   روش بررسی: در این طرح نیز شیوه جدیدی برای اندازه گیری فشار خون پیشنهاد گردید و با بررسی هشتاد مراجعه کننده (زن و مرد) به بیمارستان شهید مصطفی خمینی مجموعا سیصد و بیست بار فشار خون این افراد اندازه گیری شد که نیمی از این اندازه گیری ها با روش معمول و نیمی دیگر با استفاده از روش جدید (اندازه گیری فشار خون با Sphygmomanometer و گوشی از نبض رادیال در ساعد) صورت گرفت و دقت روش جدید نسبت به روش معمول ارزیابی گردید.   یافته ها: بر اساس نتایج به دستآمده، میانگین فشار خون دیاستولیک اندازه گیری شده به وسیله روش معمول ۳/۱۳ ± ۱/۷۴ و میانگین فشار خون دیاستولیک اندازه گیری شده به وسیله روش جدید ۶/۱۱ ± ۲/۷۵ بود. ضریب همبستگی این دو روش ۸۳/۰ بود (۰۰۰/۰ p =) و با آزمون Paired T test اندازه گیری فشار خون دیاستولیک با این دو روش تفاوت، معناداری نداشت (۲۲۳/۰= p ). میانگین فشار خون سیستولیک اندازه گیری شده به وسیله روش معمول ۶/۲۵ ± ۵/۱۲۹ و میانگین فشار خون سیستولیک اندازه گیری شده به وسیله روش جدید ۸/۲۷ ± ۸/۱۲۷ بود. ضریب همبستگی این دو روش ۹۵/۰ بود (۰۰۰/۰ p =) و با آزمون Paired T Test بین اندازه گیری های فشار خون سیستولیک با این دو روش نیز تفاوت معنادار بارزی وجود نداشت (۰۹۴/۰= p ).   نتیجه گیری: از یافته های فوق می توان چنین نتیجه گرفت که اندازه گیری فشار خون به وسیله نبض رادیال نسبت به روش معمول دقت مشابهی دارد.

ساعد, نبض رادیال, فشار خون, اندازه گیری