ارزیابی تغییرات عملکرد راه شنیداری ساقه مغز خرگوش پس از مواجهه با امواج تلفن همراه و امکان تطابق پذیری آن

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 209

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-15-1_002

تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1401

Abstract:

    وصول: ۳/۳/۸۵   ارسال اصلاحات: ۷/۹/۸۵       مقدمه: استفاده روزافزون از تلفن های همراه باعث توجه گسترده پژوهشگران به آثار زیستی ناشی از آن شده است. از آن جا که گوشی تلفن همراه در هنگام استفاده در نزدیکی گوش و لوب گیجگاهی قرار می گیرد و فاصله آنتن تا گوش داخلی فقط چند سانتی متر است، این پژوهش برای اولین بار در کشور به منظور بررسی تغییرات بالقوه در عملکرد راه شنیداری ساقه مغز بعد از مواجهه با مشابه ساز امواج تلفن همراه انجام گرفته است.   روش بررسی: این پژوهش به روش تجربی با آزمایش شنوایی خرگوش نر به روش پتانسیل برانگیخته ساقه مغز ABR) : Auditory Brainstem Response ) انجام شده است، که از آزمون های متداول در بررسی تغییرات و راء حلزونی و راه شنیداری ساقه مغز است. زمان تاخیر موج پنج ABR ، برانگیخته با محرک کلیک و محرک تون برست (در فرکانس های مختلف) در شدت های ۷۰ و ۱۰۰ دسی بل قبل و ۱۶ ساعت بعد از اتمام تابش گیری (یک و دو هفته)، در حیوانات اندازه گیری و ثبت شده است.   نتایج: در پایان هفته اول پرتو دهی زمان تاخیر موج پنج در تمامی فرکانس های مورد آزمایش به میزان بیش تر از ۲/۰ میلی ثانیه افزایش یافته بود. در پایان هفته دوم پرتودهی زمان تاخیر موج پنج در فرکانس ها ی (۵۰۰ و ۱۰۰۰ هرتز) تا حدود زیادی ثابت باقی مانده بود ولی در فرکانس های (۲۰۰۰-۴۰۰۰ و ۸۰۰۰ هرتز) کاهش یافته و به مقادیر قبل از پرتودهی نزدیک شده بود. تحلیل آماری، تفاوت معناداری بین زمان تاخیر موج پنج در قبل و بعد از پرتودهی نشان نداده است (۰۵/۰< (p .   نتیجه گیری: کاهش زمان تاخیر موج پنج در فرکانس های ۸۰۰۰ - ۲۰۰۰ هرتز در پایان هفته دوم مواجهه نسبت به هفته اول و نزدیک شدن به حد طبیعی (قبل از مواجهه) می تواند نشان دهنده تطابق و برگشت پذیری شنوایی حیوانات در این فرکانس ها بعد از دو هفته پرتودهی باشد، هر چند که اثبات کامل آن نیازمند تحقیقات بیش تر و طولانی تراست.

Keywords:

Authors

علی خوانین

دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس

پروین نجفی

دانشگاه پیام نور اصفهان

علی اصغر پیله وریان

دانشکده علوم پایه دانشگاه پیام نور اصفهان

حسن اصیلیان

دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس

مهدی اکبری

گروه شنوایی سنجی دانشگاه علوم پزشکی ایران

شیوا قدس

دانشگاه علوم پزشکی ایران