سیاوش جمالی - کارشناس ارشد شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و
منوچهر داداش زاده - کارشناس ارشد شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد علوم و

با توجه به رشد بسیار زیاد جمعیت جهان و گذر آن از مرز هفت میلیارد نفر، میزان مصرف انرژی به شدت افزایش یافته، به طوری که ادعا شده که میزان انرژی مصرف شده در طول سال های 1970 تا 2000 برابر با انرژی مصرف شده از ابتدای پیدایش بشر تا سال 1970 بود، با توجه به این شدت استفاده از منابع انرژی و افزایش بی سابقه ی آلودگی های زیست محیطی به ویژه افزایش گازهای گلخانه ای در سال های اخیر، و هشدار دانشمندان در مورد این مسئله، مقوله یتوسعه پایدار از دهه ی 80 میلادی مطرح گردید. یکی از مهمترین بخش های توسعه ی پایدار بحث معماری پایدار می باشد به این دلیل که بیش از نیمی از گازهای گلخانه ای ایجاد شده در جهان توسط خانه های مسکونی ایجاد می شود با توجه به این موضوع که میزان گازهای گلخانه ای تولید شده در خانه های مسکونی کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته بیشتر است ، ضرورت توجه به امر پایداری در زمینه معماری نمایان می گردد. نرخ شهر نشینی در کشورهای توسعه یافته برابر با 74 % و نرخ شهر نشینی کشورهای در حال توسعه برابر با 44 % است، اما نرخ شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه بسیار بالا است به طوری که انتظار می رود جمعیت شهر نشین کشورهای در حال توسعه در سال 2050 در حدود 70 % جمعیت جهان باشد که این خود نماینگر نیاز این جمعیت عظیم به خانه ی مسکونی می باشد. کشور ما ایران نیز بی نصیب از این افزایش نیاز نخواهد بود، در این مقاله ابتدا به دلایل افزایش نیاز به مسکن در ایران پرداخته خواهد شد، سپس به اهمیت معماری پایدار می پردازیم، همچنین با معرفی چند عامل مهم در رسیدن به معماری پایدار، سعی در ارائه پیشنهادهایی جهت هر چه پایدار کردن معماری کشورمان داریم.

توسعه پایدار، معماری پایدار، افزایش جمعیت