تحلیل عوامل موثر در مدیریت و برنامه ریزی ساخت و ساز غیررسمی

برنامه توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی عبارت است از مجموعه اقداماتی که به منظور ساماندهی فضایی بافت های غیر رسمی انجام می شود و شامل یک فرایند از پایین به بالا است نه یک نقطه پایینی و مشارکت همه اقشار محروم و فقیر جامعه درباره سرنوشت خود است و راهبرد اصلی این اعتقاد به مردم می باشد و اعتقاد به این مسائل می-تواند به بهترین شکل ممکن به دست مردمی که با آن بطور روزانه زندگی می کنند. اسکان غیررسمی یکی از پدیده های مرکب شهری است که عمدتا در اثر فرایندهای اقتصادی و اجتماعی در شهرها پدید می آید. این پدیده شهری نمود عینی کالبدی و اجتماعی ویژه ای را در شهرهای کشورهای پیشرفته، در حال توسعه و جهان سوم آفریده است. پدیده اسکان غیررسمی، جلوه گر نارسایی های کلان، میانی و خرد در نظام برنامه ریزی و عرصه کالبدی، فرهنگی، اجتماعی و... می باشد. هدف پزوهش حاضر بررسی تحلیل عوامل موثر در مدیریت و برنامه ریزی ساخت و ساز غیررسمی با روش توصیفی می باشد. نتایج ها نشان می دهد شاید بتوان یکی از دلایل عمده این پدیده را حذف اقشار کم درآمد از نظام رسمی برنامه ریزی شهری دانست. امروزه در جهان، سیاست تخریب و تخلیه اجباری اسکان غیررسمی کاملا مطرود و خلاف پایه ای ترین حقوق بشر دانسته شده است و آنچه واقع بینانه تر و نوع دوستانه تر است، راه حل مدارا گرایانه و اصلاح تدریجی در راستای یکپارچگی با شهر رسمی است. در این رابطه اجماع نظری کلی وجود دارد که توسعه سکونتگاه های مزبور را می بایست با ساز و کارهایی درونزا مدیریت و راهبری نمود تا از یک سو، ظرفیت سازی نهادینه شده در اجتماعات محلی برای اداره امور خود به ارمغان آید و از سوی دیگر نیز تحقق توسعه مزبور چارچوبی منطقی و اجرایی به خود بگیرد.

Keywords:

مدیریت , برنامه ریزی , ساخت و ساز غیررسمی ,