سید منصور رضوی مجد - گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

صنعت گردشگری پس از صنایع خودروسازی، ساختمان و غذایی، چهارمین صنعت برتر جهان است. میزان مشارکت این بخش در تولید ناخالص داخلی جهان بیش از بخش هایی همچون خودروسازی و کشاورزی و مشارکت آن در اشتغال از خودروسازی نیز بیشتر بوده است. کشور ایران یکی از قطب های مهم گردشگری در جهان به شمار می رود که با برخورداری از سابقه دیرین تمدن و فرهنگ، طبیعت و شرایط اقلیمی گوناگون و عوامل دیگر از این دست، توانایی قرارگیری در جایگاه مناسب نقاط پرجاذبه گردشگری در سطح آسیا و بین المللی را دارد. همچنین، از لحاظ ابنیه و آثار تاریخی، جزء ۹ کشور نخست دنیا و از لحاظ جاذبه های اکوتوریستی در میان ۱۰ کشور برتر دنیا قرار دارد. برهمین اساس هدف اصلی پزوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر افزایش کارایی مالی و حسابداری شهرداریها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد در وضعیت کنونی که تقویت زیرساخت های گردشگری به عنوان منبع مالی پایدار می تواند شهرداری ها را از بحران اقتصادی با موفقیت عبور دهد، ابعاد مختلف توسعه گردشگری شهری باید بیش از قبل مورد توجه شهرداران و شورا ها قرار گیرد تا با تغییر نگاه، تولید درآمد در شهرداری ها نهادینه شود. در ایران صنعت گردشگری آن چنان که باید و شایسته آن است گسترش و توسعه نیافته است. با وجود اینکه در تمامی برنامه های توسعه سالیانه اخیر، به رهایی از اقتصاد تک محصولی متکی بر صادرات نفت تاکید شده، ولی در مقام عمل موفقیتی در این زمینه بدست نیامده است. مطابق با سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران لازم است سهم ایران از شمار گردشگران جهانی به ۵/۱ درصد در سال ۱۴۰۴ افزایش یابد، یعنی حدود ۲۰ میلیون نفر گردشگر از بازار جهانی را سالانه به خود جذب نماید که این امر مستلزم سرمایه گذاری بیش از ۳۰ میلیارد تومان در این صنعت با سهم حدودا ۱۶ درصدی بخش دولتی و مابقی از بخش خصوصی است.

برنامه ریزی، درآمد شهرداری ها، برنامه ریزی گردشگری