رضا مقیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنرکرم
علی اکبر مقصودی - دانشیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان
آرین علمدارباغینی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، بخش مهندسی عمران، دانشگاه شیراز

در اجرای سازه های بتن آرمه، به دلیل محدودیت های اجرایی از جمله محل های با تراکم زیاد میلگرد (چنین ناحیه ای به بتن مقاوم تری نیازدارد)، و همچنین مهارت کارگرانی که مسولیت ویبره کردن را بر عهده دارند، معمولا کیفیت بتن های با نیاز به ویبره اجرا شده بالا نیست. علاوه بر این زمان و هزینه ی زیادی برای ویبره کردن صرف می شود. تمام این دلایل مهندسین را به تولید بتنی با خاصیت خود تراکمی یا بتن خودمتراکم (بتن بدون نیاز به ویبره) ترغیب داشت. این نوع بتن بنا به ویژگیهای خاص خود، نیاز به طرح اختلاط ویژه ای دارد و هم چنین آزمایش های منحصر به فردی در فاز خمیری برای روانی، خودتراکمی، قابلیت عبور و تراز سازی دارد. در این تحقیق برای طرح اختلاط های مختلف ارائه شده، به بررسی تاثیر فوق روان کننده و نسبت آب به سیمان در فاز خمیری این نوع بتن پرداخته شده و گزارش کامل آنها آورده شده است.

بتن خودمتراکم، فوق روان کننده، فاز خمیری، نسبت آب به سیمان