بیتا باقری - استاد گروه معماری ، دانشگاه هنر و معماری ، دانشکده فنی و حرفه ای همدان ، همدان ، ایران
منا بهروزیان - دانشجو گروه معماری ، دانشکده هنر و معماری ، دانشکده فنی و حرفه ای همدان ، همدان ، ایران
نگار سنعلی پور - دانشجو گروه معماری ، دانشکده هنر و معماری ، دانشکده فنی و حرفه ای همدان ، همدان ، ایران

بناهای تاریخی به عنوان میراث فرهنگی هر ملتی بیانگر هویت،شیوه زندگی، تفکر، تاریخ و شناسنامه گذشتگان می باشد. مرمت و حفظ این آثار باعث برقراری پیوند ما با میراث فرهنگی گذشته می باشد. از جمله این آثار ، خانه های به جا مانده از دوره قاجار می باشند که بیانگر ارزش های منطقه ای و ملی هستند.یکی از بهترین روش ها برای احیاء ارزش های فراموش شده این بناها تغییر کاربری و احیاء و مرمت آن ها می باشد. اگر کاربری جدید باعث جلب نظر مردم،جذب توریست و تجمع افراد در آن ها گردد،باعث باززنده سازی و هویت بخشی به این آثار می گردد.از جمله این بناهای ارزشمند باید به خانه صلح جو در شهر تاریخی تبریز اشاره کرد .کاربری جدید این بنای مسکونی به موزه صنایع دستی تغییر کاربری داده است. با توجه به ویژگی های این بنای تاریخی بهترین حضور بنا در این عصر موزه است. که علاوه بر به نمایش گذاشتن تاریخچه خود گوهر های فرهنگی و تاریخی دیگر را نیز در خود جا می دهد. در این مقاله به بررسی چگونگی عملکرد و آسیب های وارد شده به این بنای ارزشمند پرداخته می شود.

خانه صلح جو تبریز ، قاجاریه ، طرح مرمت ، تبریز.