نسیم شکوهی - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش ژئوتکنیک ، دانشگاه غیرانتفاعی روزبهان ساری
حسین معتقدی - دکتری عمران گرایش ژئوتکنیک ، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

گودبرداری یکی از فعالیت های عمرانی است که به منظورهای مختلف مثل تخریب و گودبرداری یک ساختمان فرسوده برای ساخت مجدد، رسیدن به تراز بکر، حفاظت فونداسیون ها در برابر یخبندان، احداث کانال ها، مخازن زیرزمینی و احداث پارکینگ انجام می شود .گودبرداری به هر گونه حفاری و خاکبرداری در تراز پایین تر از سطح طبیعی زمین یا در تراز پایین تر از زیر پی ساختمان مجاور اطلاق می شود. پایدارسازی و تحکیم دیواره های گودبرداری از اهمیت بالایی برخوردار می باشد، افزایش عمق گودبرداری به ویژه در مناطق شهری در مجاورت ساختمان ها و معابر اهمیت ویژه ای دارد و تامین پایداری و کنترل جابه جایی های دیواره گود و پشت دیواره باید با دقت بررسی شود، برای پایدارسازی گودها از روش های متفاوتی استفاده می شود که از میان آن ها روش میخ کوبی از روش های متداول بوده در این مقاله سعی شده تا با ایجاد سازه نگهبان گود بتوان آن را جایگزین روش های قدیمی تر و غیر ایمن و غیراقتصادی نمود، هدف اصلی این پژوهش بررسی روش میخ کوبی و بررسی تامین پایداری لازم برای گود از طریق ایجاد یک سازه نگهبان است که فاصله و طول میخ خاک ها به ما بدهد به نحوی که موجب گسیختگی و تغییرشکل مخرب در دیواره گود نشود. بنابراین در این پژوهش میزان تغییر شکل ها و پایداری سازه نگهبان در گودبرداری های عمیق به روش میخ کوبی در عمق ۱۸ متری در شرایط خاک هموژن و در حالت اجرای میخ خاک ها با فواصل ۱ و ۵/۱ و ۲ متری انجام گردیده و نتایج نشان داد که با افزایش فاصله میخ خاک ها از ۱ متر تا ۲ متر جابجایی حداکثر دیواره گودبرداری ۳ درصد افزایش می یابد و با افزایش فواصل میخ خاک ها از ۱ متر به ۲ متر نیروی محوری بالاترین میخ خاک تا ۳۴ درصد کاهش یافته است.

گودبرداری، میخ کوبی، جابجایی حداکثر، تامین پایداری، سازه نگهبان