مروری بر اقدامات مرمتی در بافت های تاریخی شهر حلب (سوریه) و یورک (انگلستان) و مقایسه آن با بافت تاریخی شیراز

بافت های تاریخی شهرها به عنوان محمل حیات اجتماعی و مدنیت اقوام و ملل مختلف و انعکاسی از یک عزم جمعی در پدید آوردن آثاری ارزشمند در بستر تاریخ اند، در غیاب سیاست های اصولی نقش آن ها کمرنگ گردیده و روند شهرنشینی و گسترش های سریع شهری در تقابل با این ارزش قرار گرفته اند. توجه به تجارب مرمت بافت تاریخی کشورهای مختلف بسیار ارزشمند است. ارزش استفاده از این تجارب به گونه ایست که می توان از این تجارب در ارائه راهکار و روش و خط مشی برای اجرای طرح های شهری استفاده کرد و می بایست در امور مرمتی از آن ها بهره برد. در مستندات مربوط به بسیاری از شهرهای تاریخی جهان و بالاخص ایران حاکی از نمونه هایی باارزش های پایدار و نهایتا معماری پایدار است که پایداری آن ها به شدت وابسته به یکپارچگی محیطی است. در این پژوهش به مقایسه تطبیقی بافت تاریخی و اقدامات انجام شده در راستای احیای بافت قدیم دو شهر اسلامی حلب و توسعه یافته یورکاز قدیمی ترین شهرهای جهان با تاریخچه ای غنی از یادگارهای کلیه دوره های زندگی با شهر شیراز، از جمله چند شهر قدیمی کشور که از دیرباز مطمح نظر جهانیان بوده و از همان بدو پیدایش به سبب موقع مساعد طبیعی به سرعت رشد نموده و بصورت یکی از کانون های مهم سیاسی و علمی و مذهبی و هنری در آمده است، به منظور ارائه راهکارهای مناسب و موثر جهت بهبود بافت مرکزی و تاریخی شیراز پرداخته شده است.

Keywords:

بافت تاریخی , مرمت شهری , حلب , یورک , شیراز