ارزیابی الگوی توسعه حوزه مرکزی شهر مشهد بر اساس اصول رشد هوشمند (با استفاده از تکنیکANP)

امروزه شهرهای بسیاری در سطح جهان در اثر رشد پراکنده، منابع طبیعی خود را مورد بهره برداری نادرست قرار داده اند. این مشکل در کلان شهرها بازخورد واضح تری داشته به طوری که مراکز این شهرها به نفع حاشیه و رشد پراکنده از چرخه توسعه شهری عقب مانده است. یکی از راه حل های مقابله با چنین نابسامانی، بهره گیری از الگوی«رشد هوشمند» در تهیه طرح های توسعه شهری است. در این پژوهش، هدف اصلی، ارزیابی الگوی توسعه حوزه مرکزی شهر مشهد بر اساس رویکرد رشد هوشمند می باشد. بدین منظور، پس از معرفی مفاهیم، رویکرد و اهداف رشد هوشمند، تعداد ۱۰ معیار و۲۰ زیر معیار برای ارزیابی الگوی توسعه شناسایی شد. جهت ارزیابی معیارها و زیرمعیارها، از روش ANP با استفاده از ابزار پرسشنامه و بررسی اسنادی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از ارزیابی نشان می دهد که الگوی توسعه حوزه مرکزی در تامین شیوه های متنوع حمل ونقل، ایجاد فضاهای عمومی ، احیاء مرکز شهر، سیاست های تراکمی و حفاظت از فضاهای سبز و باز موفق بوده اما در دستیابی به معیارهای مشارکت شهروندان و تصمیم سازی های بی طرفانه ، دچار ضعف است. جهت تحقق اهداف رشد هوشمند مهم ترین سیاست های پیشنهادی ، تاکید بر مشارکت شهروندان و همچنین امکان دسترسی به اطلاعات طرح ها و بازبینی مستمر الگوی توسعه می باشد.

Keywords:

ارزیابی , تکنیک ANP , رشد هوشمند , الگوی توسعه , حوزه مرکزی شهر مشهد