گونه شناسی معماری و سازه مسکن بومی شهرستان گمیشان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 153

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCACS04_0586

تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1401

Abstract:

معماری بومی، میراثی از نیاکان، که در گذر زمان و با استفاده از ظرفیت های هر منطقه به بهترین نحو ممکن، شکل گرفته است، امروزه با ورود تکنولوژی جایگاه خود را از دست داده و رو به نابودی گذاشته است. از آنجاییکه این شیوه معماری همواره علاوه بر آسایش ساکنین، توجه ویژه ای به محیط زیست و چرخه حیات نیز داشته است، به نظر می رسد شناخت بیشتر و بهتر معماری بومی بتواند در راستای حل مشکلات زیست محیطی، کارساز باشد. از این رو، در این پژوهش به گونه شناسی مسکن بومی در شهر گمیشان پرداخته می شود. این پژوهش، پژوهشی نظری است که به روش توصیفی و تحلیلی با مطالعات کتابخانه ای و رجوع به اسناد و مدارک موجود و علاوه بر آن برداشت از بنا ها و تحقیق های میدانی از ساکنان و بومیان منطقه به جمع آوری اطلات پرداخته است. نتایج حاصل از اطلاعات این مقاله که با هدف بررسی، دسته بندی و تحلیل گونه های معماری بومی منطقه انجام شده است، پژوهش نشان می دهد که ساکنان این سرزمین، از دیرباز راهکارهای ویژه ای همچون ساختن بنا بالاتر از سطح زمین، استفاده از سقف شیبدار و...جهت مقابله با شرایط اقلیمی داشتند. همینطور مصالح مصرفی برای ساخت و ساز بناها نیز عبارت بودند از چوب، نی، حلب و آجر که هیچ یک از آن ها آسیبی به محیط زیست نمی رسانند

Authors

مهیلا حسینی

کارشناس ارشدتحقیقات آموزشی و دانشجوی کارشناسی ارشد، معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر

محمدصفا تاریخی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه مازندران، بابلسر ‎ ‎

مصطفی قلی پور گشنیانی

دکترای معماری،استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران، بابلسر