گلشن عباسپور - کارشناسی شهرسازی
روژین مرزی - مدرس مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

مکان سازی رویکردی در طراحی شهری است که حصول آن شهر را تبدیل به مکان‎های اجتماعی برای زندگی می‎کند. مداخلات شهری امروزه سبب گردیده ارزش مکانها و توجه به مکان کاهش یابد و درنتیجه حس بی‎مکانی جایگزین آن شود. هدف از پژوهش حاضر طراحی شهری مبتنی بر رویکرد مکان سازی است که به دنبال شناخت ماهیت مکان سازی و اصول و معیارهای آن به منظور ایجاد مکان‎هایی اجتماع‎پذیر هست. با توجه به ادبیات موضوع مکان سازی دارای هفت بعد ازجمله بعد ریخت شناسی، بعد زمان، بعد اجتماعی، بعد ادراکی، بعد زیست‎محیطی، بعد بصری و بعد عملکردی هست که این ابعاد در ارتباط با یکدیگر امکان ساخت مکان را ارتقاء می‎بخشند. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی هست رویکرد موردنظر در این پژوهش توصیفی تحلیلی است روش غالب پژوهش با توجه به ماهیت موضوع کیفی هست اما در بخش مطالعات آماری از روش کمی نیز استفاده شده است. به منظور شناخت محدوده موردنظر، مطالعاتی در محله‎ی ارگ صورت گرفته است که دربرگیرنده استفاده از اسناد فرادست، برداشت‎های محیطی، نظرسنجی با پرسشنامه در شش بعد مکان است ، سپس تجزیه وتحلیل داده ها پرسشنامه با استفاده از نرم‎افزار SPSS هست. در انتها نیز به بیان راهبرد، سیاست‎ها و طراحی در جهت بهبود شرایط محله ارگ و تبدیل آن به یک مکان شهری پرداخته شده است. با توجه به ادبیات موضوع و برداشت‎های صورت گرفته مشخص می‎شود که به هر میزان مکان سازی و اصول ساخت مکان در طراحی شهری مدنظر قرارگرفته شود به همان نسبت سرمایه اجتماعی و تعاملات اجتماعی، آرامش و لذت برای انسان ها فراهم می‎شود و مکانی با عملکرد مناسب برای شهروندان خلق خواهد شد.

طراحی شهری، مکان، مکان سازی، اصول ساخت مکان، محله‎ی ارگ