شهریار شکرپور - استادیار دانشکده هنرهای صناعی اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
رقیه ایمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته هنر اسلامی، دانشکده هنرهای صناعی اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز

دورهای صفوی در ایران و عثمانی در ترکیه از مهمترین و درخشان ترین دوره های هنری و فرهنگ و هنر اسلامی است. از جمله شاخص ترین سفالینه های عصر صفوی سفال آبی- سفید می باشد که جایگاه مخصوصی در تاریخ سفالگری ایران دارد. همزمان با این سفالینه ها، سفال ایزنیک نیز در دوره عثمانی متداول بوده است. این مقاله ابتدا به معرفی دو گونه سفال آبی - سفید و ایزنیک و سپس مقایسه شباهت ها و تفاوت های نقوش به کار رفته در این دو نوع سفال پرداخته است. این تحقیق بر آن است تا با مطالعه و بررسی این دو گونه سفال به شناسایی نقوش به کار رفته در این سفالینه ها و مقایسه آنها پرداخته و گامی در جهت شناخت بهتر این سفال ها و نقوش تزئینی آنها جهت احیا و کاربرد این نقوش در سفال ها و ظروف کاربردی زندگی معاصر برداشته شود. حاصل این پژوهش مقایسه جامع و کامل نقوش سفالینه های آبی- سفید صفوی و ایزنیک عثمانی است. روش تحقیق این مقاله توصیفی- تحلیلی و گرداوری اطلاعات آن کتابخانه ای و همچنین بر اساس مطالعات میدانی استوار است. در راستای این پژوهش به سوال های زیر هم پاسخ داده خواهد شد؛ ۱- نوع نقوش مورد استفاده ی این دو گونه سفال کدامند؟ ، ۲- کاربرد کدام نقوش بیشتر بوده است؟ در پایان تحقیق این نتیجه حاصل شد که نقوش به کار رفته از نوع گیاهی، حیوانی و انسانی بوده که بیشترین درصد استفاده شده را نقوش گیاهی به خود اختصاص داده اند.

سفال آبی سفید، سفال ایزنیک، دوره صفویه، دوره عثمانی، نقوش