ناصر ثبات ثانی - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، شهرسازی و هنر دانشگاه ارومیه، ایران-
مرضیه بصیری - دانشجوی ارشد معماری،دانشکده معماری، شهرسازی و هنر دانشگاه ارومیه،

مرزهای فرهنگ نامشخص است، بنابراین نمی توان پیش بینی کرد که کجا شروع و در کجا به پایان خواهد رسید. شکل گیری و تغییر هویت شهری و معماری و نیز تصمیمات درباره ی شهرسازی، مستقیما با کاربرد های فرهنگ مرتبط است. خاورمیانه در طول تاریخ، فرهنگ و تمدن های بسیاری به خود دیده است. فرهنگ هایی مانند آسیا، آناتولی، مدیترانه، اسلام، سلجوقی، عثمانی، غرب و غیره، اشکال مختلفی از معماری را در طول تاریخ به وجود آورده است. در ایران و ترکیه همواره اشکال مختلف حکومت و سبک زندگی مردم و اندیشه های دینی و مذهبی نیز در شکل گیری معماری موثر بوده است و حتی این معماری و فرهنگ می تواند از طریق تجلی زبان و هنر نیز باشد. معماری به عنوان موضوعی از زندگی انسان، بازتاب دهنده ی فرهنگ هر جامعه ای است که با آن تعامل نزدیک دارد. مردم در هر کشوری به صورت ناخودآگاه و یا از طریق شناخت کامل مسائل یاد شده بالا، با به کارگیری مواد و مصالح قابل دسترس اقدام به خلق معماری خاص خود را می نمایند. در این مقاله با بررسی های انجام شده به صورت تفسیری، توصیفی و کتابخانه ای می خواهیم بدانیم، که تا چه اندازه فرهنگ و هویت ملی یک کشور بر معماری آن تاثیر گذار خواهد بود؟ طی این تحقیقات می توان نتیجه گرفت که تا قبل از دوران معاصر، معماری دو کشور ایران و ترکیه تحت تاثیر فرهنگ و سنت مردم آن کشورها بود، اما با ورود مدرنیته گرایش به معماری مدرن با سبک غربی، از معماری برگرفته از فرهنگ و سنت پیشی گرفته است.

فرهنگ، معماری، هویت ملی، ایران، ترکیه